شهید " عبدالله صحرایی" همیشه این چنین دعا می کرد: «خدایا مرا از همه فضایلی که به کار مردم نیاید محروم ساز و نیرویی به من ده که بتوانم تا آخرین قطره خونی که در بدن دارم در راه خدا و برای حفظ ناموس و خاک وطنم جان را نثار کنم» نوید شاهد ایلام در سالگرد این شهید والامقام گوشه ای از خصوصیات اخلاقی این شهید بزرگوار را برای علاقمندان منتشر می کند.
به گزارش نوید شاهد ایلام، شهید عبد اله صحرایی فرزند علی داد  بیستم اسفند ماه  1344  در روستای بدر آباد شهر سرابله مرکز شهرستان شیروان چرداول دیده به جهان گشود.وی تحصیلات خود را تا مقطع راهنمایی ادامه داد و با رسیدن به سن خدمت مقدس سربازی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست تا اینکه در بیست و سوم دی ماه سال 1365 شمسی در منطقه مرزی شلمچه  عملیات کربلای پنج مورد اصابت تر کش خمپاره دشمن قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نایل آمد. مزار شهید در جوار امامزاده قاسم(ع) شهر سرابله قرار دارد.

ازنکات اخلاقی و دعای شهید

حرف اول و آخرش این بود که از خدای بزرگ خواستارم که نیرویی به من بدهد که بتوانم تا آخرین قطره خونی که در بدن دارم در راه خدا و برای حفظ ناموس و خاک وطنم نثار کنم و همیشه سلامتی و طول عمر امام بزرگوارم از خدای منان طالبم.خوش اخلاقی و احترام به همه مخصوصاً بزرگترها و والدینش زبانزد عام و خاص بود، هرکسی از اقوام نیاز به کمکی داشت بدون هیچ چشمداشتی پیش قدم بود.

دعای شهید

یکی از دعاهای شهید که بارها ذکر می کرد این بود: خدایا خود و تمام خانواده ام را از همه فضایلی که به کار مردم نیاید محروم ساز



قطعه شعری از شهید

کسی فرستند تا بیابد مادرم
سرم به بالینش نهم گویم کلام آخرم
تا لباس خود بپیچد به دور پیکرم
تا نبیند بی کفنی فرزند خود را مادرم
بر مزار ما غریبان نی چراغی نی گلی
نی پر پروانه ای سوزد نی صدای بلبلی

منبع: اداره اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان ایلام



برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده