خلاصه ای زندگینامه فرمانده شهید مرتضی ساده میری(هلتی)

قسمتی از زندگینامه شهید مرتضی ساده میری

شهید مرتضی ساده میری در سال 1340 در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود . تحصیلات خود را در ایلام به پایان رساند و در اوایل تشکیل جهاد سازندگی به این ارگان انقلابی پیوست. خود او می گوید: "سپس بنا به علاقه ی وافرم به عضویت رسمی سبزپوشان پاسدار تیپ 114 امیرالمؤمنین (ع) که بعدها به لشکر 11 تبدیل شد در آمدم و خدمتم را از گردان 503 شهید بهشتی به عنوان مسئول دسته آغاز کردم" مرتضی در بین بچه های لشکر به "هلتی" معروف بود. آخر او 8 سال دفاع مقدس را در هلت ها گذراند. هلت در لهجه ی ایلامی به تپه ماهورهای رملی بی آب و علف می گویند که شرایط زندگی در انجا سخت است. شهید مرتضی با لهجه ایی که داشت (شوهانی) تبسم را از لبان رزمنده ها قطع نمی کرد. محفل دور و برش همیشه پر بود. سنگر مرتضی شلوغ ترین سنگر بود. در شب عملیات آنقدر روحیه ی بچه ها را تقویت می کرد که مرگ شیرین تر از عسل می شد. او به تک و عملیات عشق می ورزید ، در عملیات های والفجر5 ، والفجر9، والفجر10، کربلای 1، کربلای 4 ، کربلای 10 ، نصر 4 ، نصر8 سمت فرماندهی گروهان و ستاد گردان را بر عهده داشت و بارها مجروح گردید ، بعد از جنگ او در فراغ شهدا خیلی بی تابی می کرد. این مرتضای بعد از جنگ خیلی با ان مرتضای زمان جنگ فرق داشت ، چنانکه روزی روی چادرش این شعر را نوشته بود:

در سنگر حق ، شیر شکاران همه رفتند     یاران هلت چون عطر بهاران همه رفتند

چون بوی گل ، آن پاک عیاران همه رفتند   هلتی با که نشینی که یاران همه رفتند

آه و افسوس مرتضی در فراق دوستان سفر کرده لحظه ای قطع نمی شد و از این که از این قافله جا مانده بود. احساس شرمساری می کرد. اما خدا هم نمی خواست دل مرتضی شکسته شود تا اینکه دعای مورد اجابت قرار گرفت و در مورخه 1369/12/25 در دامنه های قلاویزان در عملیات معارضین ، صدای گرفته ای در بیسیم ها پیچید : مرتضی پرپر شد ، مرتضی به غیوری ملحق شد. سکوت عجیبی حاکم شد اما مرتضی عروس زیبای شهادت را در آغوش گرفت و خود را به قافله ی امام شهدا رساند. روحش شاد

منبع : اداره اسناد و انتشارات