بچه ها او را « پیک شادی» صدا می زدند/ خاطره ی از شهید علی نقی خورشیدی

خاطره ی از شهید علی نقی خورشیدی
بچه ها او را « پیک شادی» صدا می زدند، چون راننده ماشین غذا بود. دو روز قبل از عملیات والفجر5، متوجه انجام عملیات شده بود. ماشین غذا را تحویل داده و به یگان رزم و گردان عمل کننده پیوسته بود. خورشیدی نامزد داشت و قرار بود هفته بعد برای انجام مراسم عروسی به مرخصی برود. وقتی او را دیدم ، گفتم :« شما عقد کرده اید و قول و قرار هم گذاشته اید که هفته ی آینده عروسی کنید ، بهتر است خودتان را بریا عروسی جبهه بهتر از عروسی دنیاست ، اگر به عروسی آخرت نرسیدم ، و از وصال معبود بی نصیب ماندم ، به مرخصی می روم . چه سعادتی بالاتر از این که شهادت نصیب انسان شود و به معشوق اصلی و حقیقی خود برسد . اما به نظر می رسد که این بار آمادگی بیشتری دارم و شرایط نیز دست به دست هم داده که شربت شهادت را بنوشم. در عملیات والفجر 3 که زخمی شدم ، آمادگی شهادت را نداشتم. می دانستم که شهید نیم شوم و همین طور هم شد. ولی الان احساسم بر این است که شریطم برای شهادت مهیاست. چون قبلاً هر وقت می گفتم که ماشین غذا را از من بگیرید، به هیچ عنوان حاضر به این کار نبودند و خواسته ی من را رد می کردند. اما این بار به محض این که ماشین را برای تحویل دادن بردم ، بدون چون و چرا و علت و دلیل ، از من تحویل گرفتند و با انتقال من به گردان موافقت نمودند ، این در حالی بود که نیروها همگی سازماندهی شده و رسته های نیروها مشخص و سقف چارت عملیاتی هم پر شده بود و حق جذب نیرو را نداشتند.
اما این چه حکمتی است که بدون پیچ و خم ، بدون گره در کار و بدون چون و چرا مرا در چارت جای دادند و به عنوان آرپی چی زن گردان قبولم کردند . آیا این حکمت ، نوید شهادت را نمی رساند؟ من فکر می کنم که این فرصت گیر همه کس نمی آید».
عملیات شروع شد ، گردان عمل کننده به قلب دشمن زد نبرد قهرمانانه ادامه یافت و پس از رزمی بی نظیر با دشمن ، خورشید خورشیدی غروب کرد و افتخار اولین شهید عملیات والفجر5 به نام « علی نقی خورشیدی» در تاریخ افتخارات سربازان امام حسین (ع) به ثبت رسید.