از حسين بايد بياموزيم هيهات من الذله

بنام الله پاسدار حرمت خون شهيدان

با درود به امام زمان (عج ) و نايب بر حقش خمينى بت شكن كه بت طاغوت را شكست .

وجاهدوا باموالكم فى سبيل الله توبه 41

در راه خدا با جان و مالتان جهاد كنيد .

امت حزب الله شما خودتان بهتر مى دانيد كه وظيفه ما در اين زمان چيست. همگى مى دانيد كه ما بايد امام خمينى اسوه ايمان و عمل را تا مقصدش يعنى همان وعده پروردگار جهان كه مى فرمايد سرانجام جهان از آن مسلمين است يارى نماييم. مبادا روزى آنقدر شيطان بر ما غالب شود كه دست از يارى پير جماران برداريم در آيه شريفه بالا قرآن كريم مسئوليت ما را به خوبى مشخص مى كند كه با جان و مالمان بايد از قرآن و اسلام دفاع كنيم.

موقعيت ، موقعيت جنگ است زمانى است كه تمام كفر در مقابل اسلام قرار گرفته است. كفار همگى دست به يكى كرده اند تا انقلاب را از ريشه بخشكانند و به قول خودشان ديگر از اسلام خبرى نباشد اما امت غيور در اين جا ما بايد از حسين ابن على (ع ) درس بگيريم درس شجاعت و مقاومت، حسين هستى خود و جان خود را نثار اسلام كرد. على اكبر و على اصغر ها فداى اسلام كرد تا كنون‌ كه اسلام به ما رسيده است و اكنون ما موظفيم كه آنقدر از اين جانبازيها و فداكاريها بكنيم تا مهدى موعود را از خودمان راضى و نيز خداوند از ما راضى شود از حسين بايد بياموزيم هيهات من الذله هيچگاه ذلت را نپذيريم .

مرگ با عزت خيلى بهتر از ماندن با ذلت است و خلاصه شهادت راهى ميانبر بسوى بهشت است . واقعا راهى آسان است چرا كه در شهادت با ريختن اولين قطره خون تمام گناهان انسان پاك مى شود شهادت ارفاقى است از سوى خداوند به انسان.

مردم دلير مواظب باشيد حرفهاى شيطانى در شما اثر نكند. همواره پيرو امام باشيد و خود را در محضر خدا بدانيد در آخر وصيتنامه ام از تمام مردم نهاوند و روستاى ورامين سفلى عاجزانه حلاليت مى طلبم از پدرم ، مادرم و تمامى بستگان حلاليت مى طلبم. مرا حلال كنيد. اگر جنازه ام را آوردند قبر من را در كنار قبر عمويم شهيد سعيد درويشى قرار دهيد يادتان نرود .

خداحافظ شما خداحافظ رزمندگان اسلام خداحافظ امام

برادر حقير شما

پيام درويشى

2 دیماه 66

--------------------

شهید پیام درویشی دوم فروردین ماه سال 1352 در روستاي زرامین سفلا در شهرستان نهاوند از توابع استان همدان و در خانواده ای کشاورز و ساده زیست دیده به جهان گشود. پدرش آقا محمدعزیز، کشاورز بود و با کار بر روی زمین کشاورزی و باغداری مخارج زندگی را تامین می کرد.

سال 1359 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد. پس از انقلاب با اینکه کودکی بیش نبود در فعالیت های مذهبی و کمک به محرومین و مستضعفان حضور فعال داشت و سعی می کرد کمک حال اهالی محل باشد. با آغاز جنگ تحمیلی با اینکه دانش آموز بود روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات های مختلف شرکت کرد.

سرانجام پس از ماه ها مجاهدت در راه خدا در هشتم بهمن ماه سال 1366 در منطقه ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به شــهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.