وصیت نامه « شهید علی جواهری» که یک هفته قبل از شهادت نوشته اند + اصل وصیت نامه
وصيتم به همسرم:
چنانچه به تو گفته ام فرزندمان را چنانچه آرزو داشتم تربيت و بزرگ كن ، به او بگو كه پدرش در اولين ماه پيروزي امت مسلمان ايران چه فعاليتهاي با ضد انقلابيون اين اجير شدگان استعمار كه نكرده است.
ضد انقلابيوني كه مردم بي گناه كردستان را زير آتش گلوله ها قرار داده اند و چه ها نكردند چگونه پاسداران جان بر كف را سر بريدند و آخر كه با سربازان اسلام چگونه به جنگ با اشغال گران به مرزها رفت.
همسرم در رابطه با فرزندمان اگر دختر بود زينب و اگر پسر بود منوچهر نام بگذار و چنان او را تربيت كن كه راه پدرش كه همان راه حق و اسلام است ادامه دهد و با مستكبران بجنگد و راه انحراف را پيش نگيرد كه راه پدرش و هزاران شهيد ديگر را زير پا بگذارد و رهبرش خميني بزرگ و وطنش ايران و به ملتش خيانت كند ،فرزندي داشته باشيم كه مايه افتخار و سربلندي ما باشد.
مادرم اي طپش دهنده ي قلبم اميدوارم كه بعد از شهادتم برايم اشكي نريزي و هيچگونه ناراحتي نداشته باشي تو شاد باشي كه فرزندت در راه حق داده اي .
اما برادرانم هيچ وقت بعد از شهادتم ناراحت نباشيد شما بايد افتخار كنيد كه برادري را براي اسلام هديه كرده ايد و با ادامه دادن راهم مرا شاد نمائي خداوند شما را حفظ كند و مرا به آرزويم برساند.
رهبرم را تنها نگذاريد رهنمودهاي او را اطاعت كنيد به اميد پيروزي حق بر باطل .والسلام عليكم و رحمه الله و بركاه
همسرت علي جوهري
تاريخ :دوازدهم بهمن ماه 1359 - جبهه ميمك
