فارغ التحصیل دانشگاه شهادت/ خاطره ای از شهید قدرت دلاوری
چهارشنبه, ۰۳ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۰۰:۰۰
نزدیکهای ظهر چند نفر از بچه ها می خواستند از اوضاع جاده و پل های بین ما و عرقیها بیشتر اطلاع یابند. شهید وقتی، عده ای برای شناسایی آماده هستند، گفت: من که تا صبح اینجا هستم، بگذارید با شماها بیایم و رفت...
نوید شاهد ایلام
فارغ التحصیل دانشگاه شهادت- خاطره ای از شهید قدرت دلاوری
دو هفته بعد از سپری شدن عملیات فتح المبین و عادی شدن منطقه عملیاتی، یکی از دانشجویان همراه به نام قدرت اله دلاوری ، که عشق به شهادت و جبهه و جنگ او را وا داشته بود تا بتواند با اصرار زیاد مسئولین دانشگاه را راضی نماید و چند روزی به او مرخصی بدهند، مدت دو سه روز از اتمام مرخصی اش گذشته بود. وی از فرمانده محور اجازه ترخیص خواستند، اما به علت اخلاق خاص و باصفایی که داشت، نه تنها فرمانده، بلکه تمام بچه ها با رفتن وی موافق نبودند.گویا در دفترپروردگار مرخصی و مأموریت ایشان هنوز پایان نگرفته بود. دو سه روز دیگر سپری شد. اما دیگر هم بچه ها و هم فرمانده، با رفتن او موافق بودند.
حالا دیگر خدا هم با رفتنش موافق بود. ولی با دو مسیر متفاوت و متضاد.موافقت خاکیان برای سیر او در عالم خاک و زمین، اما خواسته پروردگارش برای سیر او در عالم افلاک و ملکوت، بدین ترتیب از بچه ها خداحافظی کرد.
سعی داشت در اول وقت خود را به ماشین های ترابری که به مقصد پشت جبهه می رفتند، برساند. علیرغم تلاشش، به خودروها نرسید و به محور برگشت. بچه ها در عین تعجب و ناباوری، از اینکه مجدداً ایشان را دیدند، خوشحال شدند.
نزدیکهای ظهر چند نفر از بچه ها می خواستند از اوضاع جاده و پل های بین ما و عرقیها بیشتر اطلاع یابند. شهید وقتی، عده ای برای شناسایی آماده هستند، گفت: من که تا صبح اینجا هستم، بگذارید با شماها بیایم و رفت. بعد از یک ساعت اطلاع یافتیم که بچه ها با میدان مین عراقیها برخورد کرده اند و این دانشجوی دلاور هم از دانشگاه شهادت فارغ التحصیل شد.
دو هفته بعد از سپری شدن عملیات فتح المبین و عادی شدن منطقه عملیاتی، یکی از دانشجویان همراه به نام قدرت اله دلاوری ، که عشق به شهادت و جبهه و جنگ او را وا داشته بود تا بتواند با اصرار زیاد مسئولین دانشگاه را راضی نماید و چند روزی به او مرخصی بدهند، مدت دو سه روز از اتمام مرخصی اش گذشته بود. وی از فرمانده محور اجازه ترخیص خواستند، اما به علت اخلاق خاص و باصفایی که داشت، نه تنها فرمانده، بلکه تمام بچه ها با رفتن وی موافق نبودند.گویا در دفترپروردگار مرخصی و مأموریت ایشان هنوز پایان نگرفته بود. دو سه روز دیگر سپری شد. اما دیگر هم بچه ها و هم فرمانده، با رفتن او موافق بودند.
حالا دیگر خدا هم با رفتنش موافق بود. ولی با دو مسیر متفاوت و متضاد.موافقت خاکیان برای سیر او در عالم خاک و زمین، اما خواسته پروردگارش برای سیر او در عالم افلاک و ملکوت، بدین ترتیب از بچه ها خداحافظی کرد.
سعی داشت در اول وقت خود را به ماشین های ترابری که به مقصد پشت جبهه می رفتند، برساند. علیرغم تلاشش، به خودروها نرسید و به محور برگشت. بچه ها در عین تعجب و ناباوری، از اینکه مجدداً ایشان را دیدند، خوشحال شدند.
نزدیکهای ظهر چند نفر از بچه ها می خواستند از اوضاع جاده و پل های بین ما و عرقیها بیشتر اطلاع یابند. شهید وقتی، عده ای برای شناسایی آماده هستند، گفت: من که تا صبح اینجا هستم، بگذارید با شماها بیایم و رفت. بعد از یک ساعت اطلاع یافتیم که بچه ها با میدان مین عراقیها برخورد کرده اند و این دانشجوی دلاور هم از دانشگاه شهادت فارغ التحصیل شد.
راوی خاطره همرزم شهید
شهید قدرت اله دلاوری فرزند ابراهیم در بیستمین روز از مهر ماه سال 1338 شمسی در روستای چهل زری ایوان غرب دیده به جهان گشود وی پس از پایان تحصیلات دبیرستانی تحصیل خود را در مقطع کاردانی ادامه داد و همزمان با دوران دانشجویی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و راهی جبهه های نبرد با دشمن متجاوز بعثی گردید و مسئولیت عملیات سپاه ایوان را بر عهده گرفت تا آنکه در نوزدهم فروردین ماه سال 1361 در منطقه عین خوش دهلران به شهادت رسید.مزار این شهید گرانقدر در گلزار شهدای حاجی حاضر ایوان قرار دارد.روحشان شاد
منبع: اداره اسناد و انتشارات - معاونت فرهنگی و آموزشی- بنیاد شهید و امور ایثارگران استان ایلام
نظر شما
