خدایا پيكرم را در معراجی سرخ، در خون شناور ساز
به گزارش نوید شاهد ایلام، شهید امید حسینی فرزند جمشید هفتم خردادماه 1345 در روستای نادر آباد از طوایف ایل شوهان شهرستان مهران در خانواده ای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود، با رسیدن به سن جوانی سنت حسنه پیغمبر را به جای آورد، با شروع جنگ تحمیلی با عضویت در سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی جهت دفاع از کیان دین اسلام در منطقه چنگوله به عنوان رزمنده در لشکر 114 امیرالمومنین (ع) به دفاع پرداخت و پس از رشادت های فراوان در چهارمین روز از بهمن ماه 1364 بر اثر اصابت تیر مستقیم دشمن به جمع شهدا پیوست ، مزار این شهید والامقام در جوار امامزاده علی صالح(ع) قرار دارد و از او یک دختر به یادگار مانده است.
متن مناجات نامه شهید امید حسینی
خدايا پرنده‌ام اما بال پرواز ندارم، بال هايم را می گشايم و با تمامی قدرت عزم پرواز می‌كنم اما گويی تلاش بيهوده‌ای را تكرار می‌كنم و عاقبت خسته و درمانده در گوشه‌ای می‌نشينم و به انديشه فرو می‌روم، روزهايی را به ياد می آورم كه چون پرنده‌ای سبک بال در آسمان آرزوهايم پرواز مي كنم و گل های اميدم را می چينم و ديری نمی‌پايد كه واپسين پرتوهای نور را نيز در خود حل می‌كنم و چون سنگی سخت به تيرگی مي گرايم.
خدايا چه سخت است بی تو بودن، شايد مرا به خود وا گذاشته‌ای، اما تو مهربانترين مهربانانی
خدايا مرا به سوی خود ببر و خطاهايم را به بزرگواريت ببخش، اينک عزم سفر كرده‌ام و می‌آيم تا در جمع خداجويان حضور يابم، خدايا به جبهه می‌آيم مرا در حین سفر راهنما باش و در معراجی سرخ پيكرم را در خون شناور ساز.
منبع: اداره اسناد و انتشارات، پرونده فرهنگی شهدا
