سالروز وفات حضرت ام البنین (س)، اسوه ایثار تسلیت باد
به گزارش نوید شاهد ایلام،«فاطمه» ملقب به «امّ‌البنین»، دختر «حزام بن خالد بن ربیعه»، از بانوان نمونه صدر اسلام است. ایشان در مکتب اسلام راستین پرورش یافته و بانویی ادیب و باوقار بودند و از روزی که به خانه امیرمؤمنین علی(ع) آمدند، هر روز بر درخشش و بزرگی ایشان افزوده شد.
ازدواج حضرت علی (ع) با امّ‌البنین (س) بدین صورت بود که امام از برادر خویش «عقیل» خواستند، براى او زنى از خانوادهاى اصیل، شجاع و خداپرست برگزیند تا پسرى شجاع براى او به دنیا آورد. عقیل‌بن ابى طالب، یکى از چهار فردى بود که در عصر خود به «نسب‌شناسى» شهرت داشت. چون عقیل از اصالت خاندان و فرهیختگى پدران و جنگ‌آورى نیاکان حضرت امّ‌البنین(س) آگاهى داشت، ایشان را به امیرالمؤمنین (ع) معرفى کرد. امام(ع) پس از مشورت با عقیل، از امّ‌البنین(س) خواستگارى کردند. امّ البنین (س) نیز با کمال رضایت پیشنهاد امام(ع) را پذیرفتند و با ایشان ازدواج کردند. ثمره این ازدواج چهار فرزند به نام‌های «عبدالله»، «عباس»، «عثمان» و «جعفر» بود که حضرت ام‌البنین(س) در واقعه کربلا فرزندانشان را در راه امام حسین (ع) به پیشگاه خداوند تقدیم کردند.
امّ البنین(س)، پس از شهادت فرزندانش، همه روزه به بقیع می‌رفت و به یاد فرزندان شهید خود مرثیه‌های بسیار سوزناکی می‌خواند و مردم مدینه نیز به ندبه و نوحه او گوش فرامی‌دادند، تا جایی که مروان بن حکم از دشمنان اهل بیت نیز همواره به نوحه خوانی حضرت(س) حاضر شده و می گریست.
