اشک شوق رزمندگان موقع افطار به شکرانه یک‌روز روزه داری
به گزارش نوید شاهد ایلام؛ رمضان ماه تمرین است ... تمرین عشق... تمرین اراده... تمرین گذشتن از خویش برای رسیدن به معشوق...
می‌گویند رجب ماه خدا، شعبان ماه پیامبر و رمضان ماه امت پیامبر است، از این رو همه به مهمانی پروردگار دعوت شده‌اند. از لحظه لحظۀ این جشن عرفانی غافل نشویم.
این بزم را خداوند، برای تو آماده کرده است تا رستگاری ات را تضمین کند. بزمی که در آن تنها تو هستی که باید سرنوشت خویش را به سمت رستگاری سوق دهی، مهیای سفر شو ...
خداوندا به حق رحمت بی‌انتهایت به ما کمک کن تا در زمره کسانی نباشیم که از روزه داری بهرهاى جز گرسنگى و تشنگى نمیبرند. خدایا کمک کن چتر گناه را در باران رحمت رمضان و غیر رمضانت بسته نگه داریم ... آری؛ چترها را باید بست، زیر باران باید رفت...
ماه خودسازی
ماه رمضان فرصت خوبی برای خودسازی و پیداکردن خودمان است، پس مواظب باشیم بعد از این ماه خودمان را گم نکنیم. رسول خدا (ص) فرمود: «رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانهاش مغفرت و پايانش آزادى از آتش جهنم.» هرچه داریم از خداست و هرچه توان داریم باید برای خدا خرج کنیم. با ادب خاص خود وارد این مهمانی بی‌مانند بشویم.
رمضان و کووید19
هر چند بیماری کرونا این روزها بی‌محابا می‌تازد و آمار فوتی‌های کووید ۱۹ هر روز افزیش می‌یابد؛ مردم با دعا و نیایش در خانه‌های خود دست های نیاز را به درگاه الهی بلند کرده و برای همه بیماران آرزوی سلامتی می‌کنند تا همگی بتوانیم از این آزمون الهی سربلند بیرون بیاییم.
انس با کلام الهی در ماه رمضان
بر اساس آیۀ ۳۰ سوره فرقان پیامبر در روز قیامت خطاب به درگاه الهی از مظلومیت قرآن شکایت می‌کند و سؤال این است که ما مسلمانان چقدر تلاش می‌کنیم که قرآن را از مظلومیت خارج کنیم. اینکه فقط در ماه رمضان روزی یک جزء بخوانیم و بگوییم در ماه رمضان یک ختم قرآن کرده ایم، کافی نیست. تلاوت قرآن در ماه رمضان تمرینی است که ما را در طول سال با قرآن مأنوس کند. بعد از ماه مبارک رمضان نیز تلاش کنیم تا حداقل روزی یک صفحه یا ۵۰ آیه تلاوت کنیم ولی مقدمات انس با کلام الهی را می توانیم در ماه رمضان در خودمان به وجود بیاوریم.
روزه‌داری در جبهه
ماه مبارک رمضان در جبهه ویژگی خاص خودش را داشت. در گرمای شدید جبهه‌ها، میان نیزارها، سنگرهای خاک‌آلود و نمور، زیر خمپاره‌های گاه و بیگاه و کور دشمن، کمبود غذا و آذوقه و ... همگی شرایط خاص و منحصر به فردی را برای رزمندگان روزه‌دار ایجاد می‌کرد که ذکر هر کدام از این شرایط، خود به خاطره‌ای ماندگار تبدیل شده است.
در جبهه‌ها به خاطر شرایط خاص مکانی گاهی روزه گرفتن امکان‌پذیر نبود، در بعضی شرایط چون رزمندگان ما جای ثابتی نداشتند، معلوم نبود روزه‌ها درست است یا نه. اما بچه‌ها با مشورت روحانی گردان روزه می‌گرفتنند. همۀ بچه‌ها دوست داشتند روزه بگیرند. آنقدر علاقه داشتند که در ماه‌های قبل از رمضان نذر می‌کردند که در رمضان توفیق پیدا کرده و روزه بگیرند.
جبهه و افطار
روزه داری در جبهه حال و هوای دیگری داشت، به‌خصوص برای جوانان که واقعاً دیگر رزمندگان از آنها نیرو می‌گرفتند تا بتوانند به روزه‌داری ادامه دهند. زمان افطار با اشعار مذهبی همدیگر را به فراخوانی سفره افطاری دعوت می‌کردند، با اینکه در طول روز بچه‌ها برای گرفتن روزه سختی زیادی کشیده بودند و گرسنگی و تشنگی فشار زیادی به آنها آورده بود، اما برای گرفتن افطاری خود پیش‌قدم نمی‌شدند، می‌نشستند و دائم به همدیگر تعارف می‌کردند و دوست داشتند دوستانشان زودتر از آنها افطار کنند. گاهی بچه‌ها موقع افطار اشک شوق می‌ریختند و این اشک از سر شوق بود که توانسته بودند روزه آن روز را کامل گرفته و به افطار برسانند.
جبهه و یوم‌القدر
برای رزمندگان اسلام ارزش همه روزهای ماه رمضان با روزه‌ها و راز و نیازهایش یک طرف و شب‌های احیا یک طرف دیگر؛ صفایی که شب‌های احیای جبهه‌ها داشت، قابل وصف نیست. خیلی از بچه‌ها حاجتشان را در این شب‌ها می‌گرفتند. هنگام خواندن دعای جوشن کبیر و دعاهای دیگر، گویی که وداع آخرشان باشد به چهرۀ همدیگر نگاه می‌کردند و با ناله و آه و اشک فراوان دست‌هایشان را دور گردن هم می‌انداختند و چفیه‌هایشان را روی دست قرار می‌دادند و دست به دعا می‌بردند.
سختی‌های روزه‌داری و توکل
تمام رمضان‌های جبهه‌های جنگ در ایام گرما به خصوص در تیر و مرداد ماه بود. تحمل تشنگی برای رزمندگان روزه‌دار سخت بود. هوای گرم، کم آبی، باد گرم، سنگرهای نمور، پشه‌ها، آتش خمپاره و گلوله‌های توپ مزید بر سختی بود؛ با وجود این رزمندگان با قدرت لایزل الهی و توکل و ایمان بالایی که داشتند از ارزش‌های اسلامی و امام امت و خاک وطن دفاع نمودند و همه ناملایمات را تحمل کردند.
فعالیت‌های فرهنگی در ماه رمضان
در ایام ماه مبارک رمضان در جبهه نیز جلسات ترتیل خوانی، برگزاری کلاس‌های قرآنی و کلاس‌های احکام با حضور روحانیون اعزامی و مسابقات قرآنی، پرسش و پاسخ مذهبی و اجتماعی وجود داشت از سوی دیگر کلاس‌های نهضت سواد آموزی هم برگزار می‌شد.
عراقی‌ها هم در ماه مبارک رمضان پاتک‌های سنگین به رزمندگان می‌زدند. آنها می‌دانستند که رزمندگان در این ماه روزه می‌گیرند، بیشتر آتش می‌ریختند و پاتک می‌زدند و با خود فکر می‌کردند حالا که رزمندگان در آن گرمای طاقت‌فرسا روزه هستند قطعاً از نظر جسمی و روحی دچار مشکل هستند و مثل قبل نمی‌توانند دفاع کنند غافل از اینکه خداوند با صابرین است و چند برابر نیرو به رزمندگان می‌داد و آنها بدون اینکه کمبودی را احساس کنند با تمام وجود می‌جنگیدند.
رزمندگان ما به علت کمبود تجهیزات به سختی می‌جنگیدند و شرایط سختی را تحمل می‌کردند، گاهی می‌شد که در زمان افطار هم چیزی برای خوردن نبود. بار جنگ هم بیشتر بر دوش بسیجی‌ها بود که آنها هم با دلشان می‌آمدند، آنها فقط به خاطر عشق معنوی حاکم در جبهه‌ها بود که مشکلات را تحمل می‌کردند.
دفاع مقدس همه‌اش ماه رمضان بود
اگر يك ماه سال، ماه رمضان نام گرفته است در طول دوران هشت سال جنگ تحميلي هر 12 ماه از سال ماه رمضان بود چون که رزمندگان براي آنكه بتوانند در مقابل دشمن بعثي مبارزه كنند به تمام توصيه‌هايي كه در اين ماه شده است در طول سال در جبهه عمل ميكردند. در طول جنگ تحميلي شهيدان فراواني به چشم مي‌خوردند كه بيشتر از آنكه قرآن را قرائت كنند بر روي آيات آن فكر و تأمل ميكردند. همچنين برخي از شهيدان و رزمندگان در آن سال‌هاي طلايي صبح زود قبل از سپيده‌دم و اذان از خواب بيدار مي‌شدند و با خداي خودشان راز و نياز ميكردند. آنها همان كساني بودند كه در ماه‌هاي رمضان و در گرماي سخت جنوب روزه مي‌گرفتند. توجه داشتن به اين آداب اسلامي باعث مي‌شد كه رزمندگان بتوانند شرايط دشوار جنگي را تحمل كنند و در مقابل دشمن از ميهن و اسلام دفاع كنند.
توصیۀ شهدا به روزه‌داری
شهدا در وصیتنامه خود به کلیدواژگان مرتبط با «روزه» و «روزه داری» زیاد اشاره کرده‌اند بیش از ۱۴ هزار رزمنده در دوران دفاع مقدس در ماه مبارک رمضان به شهادت رسیده‌اند؛ عملیات رمضان، در تیرماه ۱۳۶۱ مصادف با ۲۱ رمضان مقارن با شهادت مولای متقیان علی(ع) آغاز شد و تعدادی از شهدای روزه‌دار در این عملیات به شهادت رسیدند.
ماه مبارک رمضان در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، جلوه‌های زیبای ایثار و مقاومت را به نمایش گذاشت. شهادت زیباست و اگر در شرایط خاصی اتفاق بیفتد قطعاً زیباتر و دلنشین‌‌تر میشود. تصور کنید برخی از شهدای ما با زبان روزه و در حال نماز به لقاءالله پیوستند و چه سعادتی است که انسان‌ها اینگونه به دیدار حق تعالی بشتابند. جای رشک و غبطه دارد که این شهدا با زبان روزه به لقاءالله پیوستند.
شهدای ماه رمضان
شهید حجت‌الاسلام سیدعلی اندرزگو، شهید حجت‌الاسلام عباس شیرازی، شهید سرلشکر عباس دوران، شهید حسین شهرام‌فر، شهید محمد نوژه و شهید سید علی لواسانی و ... از جمله شهدایی هستند که در ماه مبارک رمضان به شهادت رسیدند و البته شهید سیدعلی اندرزگو نخستین شهید روزه دار نهضت امام (ره) است که در روز دوم شهریور سال ۱۳۵۷، مصادف با نوزدهم ماه رمضان مورد اصابت ده‌ها گلولۀ ساواک قرار گرفت و به فوز عظیم شهادت نائل آمد.
در عملیات رمضان سال 1361 رزمندگان اسلام تا رودخانۀ دجله پیشروی کردند و از آب دجله وضو ساختند. در آن روزهای گرم مرداد ماه تعدادی از رزمندگان با زبان روزه در عملیات شرکت کردند. گرمای طاقت‌فرسا و مقاومت در مقابل پاتک دشمن و نبود خاکریز مناسب روزگار سختی را برای لشکریان رقم می‌زد.
اسلحه و آر.پی.جی ها بر اثر تابش خورشید و شلیک پی در پی چنان داغ شده بودند که رزمندگان لباس هایی را از تن درآورده و به عنوان دستگیره از آن استفاده می‌کردند. گرمای هوا قابل تحمل نبود و رزمندگان برای دور ماندن از آسیب شلیک گلوله‌های مستقیم تانک، خود را به زمین داغ منطقه می‌چسباندند.
اسارت و رمضان
نوع رفتار ما با اسرای عراقی با نوع رفتار آنها با رزمندگانی که اسیر می‌شدند تفاوت بسیاری داشت و از آنجا که در دین اسلام آمده که با اسیر باید مدارا کرد و حتی از غذای خود باید به او نیز بدهیم و از طرفی امام خمینی(ره) تأکید داشتند تا با آنها بد رفتار نشود، لذا رفتار ما با اسرای عراقی خیلی خوب بود و این موضوع را خود عراقی‌هایی که بعد‌ها با اسرای ایرانی تبادل شدند نیز اذعان کردند. این در حالی است که رفتار عراقی‌ها با اسرای ما آنقدر بد بود که حتی صدای سازمان‌های بین‌المللی را هم درآورد.
عراقی‌ها آمار برخی از اسرای ایرانی را به نمایندگان صلیب سرخ جهانی اعلام نمی‌کردند و به همین جهت هر آزاری که می‌خواستند به اسرای ایرانی می‌رساندند. در ماه مبارک رمضان هم اگر می‌فهمیدند که رزمند‌ه‌ای روزه گرفته است، بدترین رفتار‌ها را با او انجام می‌دادند و از همان اول ورود به اردوگاه به آنها اعلام می‌کردند که نماز خواندن و روزه گرفتن جرم است؛ بنابراین اسرا به طور مخفیانه روزه می‌گرفتند و اندک غذایی هم که به آنها می‌دادند برای افطار نگه می‌داشتند و بعضاً پیش می‌آمد که بچه‌ها بدون افطار کردن، روز بعد را نیز روزه می‌گرفتند. مشکلات و سختی‌های بسیاری در اردوگاه بود، اما هیچ کدام از مشکلات منجر به این نمی‌شد که بچه‌ها از یاد خدا و روزه گرفتن غافل شوند.
حرف آخر
ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای ترویج فرهنگ دفاع مقدس در جامعه است و همه ما که امروز در کمال آرامش روزه می‌گیریم و به راز و نیاز با خدا می‌پردازیم، مدیون رشادت‌ها و فداکاری‌های رزمندگان در دوران جنگ هستیم؛ چراکه اگر ازخودگذشتگی‌های رزمندگان نبود، معلوم نبود که اکنون امنیت کشورمان در چه وضعیتی قرار داشت. از آنجا که مهمترین شاخصه و ویژگی رزمندگان در آن دوران معنویت، ایمان به خدا، فداکاری و میل به شهادت بود، لذا وقتی ماه مبارک رمضان فرا می‌رسید، با اینکه مناطق جنگی جزء مناطق گرم کشور محسوب می‌شد، ولی رزمندگان، تمام تلاش خود را می‌کردند تا از روزه رفتن و راز و نیاز با خدای یگانه جا نمانند.
عملیات‌های رمضان، بیت‌المقدس و رقابیه در ماه مبارک رمضان انجام شد که اتفاقاً با رشادت‌های رزمندگان نتایج مثبتی را نیز به همراه داشت. به گفته اکثر افرادی که دوران دفاع مقدس را درک کردند، جبهه‌ها در دوران جنگ حال و هوای خاصی داشت و میل رزمندگان به شهادت از روزهای دیگر بیشتر می‌شد، چراکه بسیاری از رزمندگان قصد داشتند که مانند امام حسین (ع) با لب تشنه به شهادت برسند.
نویسنده: دبیر نوید شاهد ایلام
