پدر شهيد «داريوش رضايی نژاد»: استکبار جهانی بداند ایران پر از نخبه است
نويد شاهد ايلام؛ ده سال گذشت ... چه زود گذشت. انگار همین دیروز بود که صدای خنده‌های پدر و دختری در کوچه‌های شهر آبدانان می‌پیچید. انگار همین دیروز بود که داریوش جوان، شانه بر زلف سیاه تنها دخترش آرمیتا می‌کشید. به راستی آرمیتا چگونه لحظۀ دردناک ترور مهربان‌ترین پدر دنیا را از یاد می‌برد؟! پدری که آغوش گرمش مأمنی برای دختر کوچکش در غربت بود. لعنت بر آنانی که آرمیتاها را از بزرگ‌ترین نعمت دنیا محروم کردند.
داریوش رضایی‌نژاد یکی از نخبگان و صاحب‌نظران شاخص در حوزه تحقیقات و فناوری هسته‌ای و از دانش آموختگان دانشگاه‌های صنعتی مالک‌اشتر و خواجه نصیرالدین طوسی تهران و از جمله محققان برجسته کشور بود. وی در تاریخ ۲۹ بهمن ماه سال ۱۳۵۵ در شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام متولد شد و با تکیه بر هوش سرشارش در کوتاه ترین زمان ممکن مراحل رشد و تعالی روحی و پژوهشی را طی نمود؛ اما در اولین روز از مردادماه سال 1390 در برابر دیدگان همسرش شهره پیرانی و دخترش آرمیتا، توسط دشمن دون ترور و خون پاکش فدای انقلاب و کشورش ایران شد. نوید شاهد به مناسبت یکم مردادماه سالروز شهادت این جوان نخبۀ ایرانی با پدر ایشان مصاحبه‌ای انجام داده است که در ذیل می‌خوانیم.
من یک پدرم
غلامرضا رضایی‌نژاد که خود از پاسداران انقلاب در هشت سال جنگ تحمیلی بوده، درحال حاضر در نقش پدری فداکار در جامعه در فعالیت‌های فرهنگی- اجتماعی در عرصه‌های مختلف شرکت می‌کند. وی درخصوص پسرش شهید رضایی‌نژاد گفت: من یک پدرم و هیچ پدری راضی به از دست دادن فرزندش نیست اما به عشق وطن و پایدارای انقلاب اسلامی، فرزند نخبه‌ام را ابراهیم‌وار به نظام مقدس جمهوری ایران هدیه کردم، باشد که خداوند متعال این تحفه را از یک پدر داغدار قبول کند.
پاسدار خواهم ماند
حاج غلامرضا از سال 1359 تا سال 1380 در کسوت لباس سبز پاسداری به نظام مقدس جمهوری اسلامی خدمت کرد، او در مورد داریوش گفت: خدا را به خاطر فرزندان صالحم شاکرم. «داریوش» فرزند دومم بود. او در دوران راهنمایی دو پایه را جهشی خواند و در شانزده سالگی دیپلم گرفت. بعدها موفق به اخذ دو مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه ارومیه و دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی شد. در مقطع دکتری هم قبول شد که پیش از آغاز کلاس‌ها به شهادت رسید. از آنجایی که خودم در هشت سال جنگ تحمیلی در جبهه‌های حق علیه باطل خدمت کردم، هنوز هم در نقش یک پاسدار حافظ آرمان‌های مقدس پسر شهیدم هستم و خوشبختانه سایر فرزندانم نیز به تبعیت از من، وفادار به نظام و کشورشان هستند قطعاً آنها ادامه‌دهندگان راه برادر شهیدشان هستند.
10سال است که مادری عصر جمعه‌ها بر مزاری می‌نشیند و نجوا می‌کند با پسری که اندازۀ دنیا دوستش داشت. 10 سال است که هر پنجشنبه-جمعه مردی آرام آرام سنگ قبر بزرگمردی از تبار غیرت را با گلاب می‌شوید. او با پسرش حرف‌های مردانه می‌زند. پسری که مایۀ افتخار خانواده و شهر و کشورش بوده و هست. پسری که جانش را فدای پیشرفت ملتش کرد. 10 سال از هجرت داریوشِ رضایی نژاد می‌گذرد اما این داغ هنوز هم بر دل اهل خانه سنگینی می‌کند.
اعتماد و توکل بی‌نظیر داریوش رضایی‌نژاد
پدر شهید داریوش رضایی نژاد میگوید: پسرم یک متخصص متعهد بود که با وجود درخواست‌ها و دعوت‌های متعدد از دانشگاه‌های معتبر در کشورهای اروپایی برای کار تحقیقاتی، ایران را انتخاب کرد و خدمت به پیشرفت ایران را رسالت خویش می دانست. او در تمام امور بر خدا توکل داشت به گونه‌ای که در اولین روز کاری‌اش در ۱۹ مهرماه سال 1377 متواضعانه در دفتر خاطراتش چنین نگاشته است: خدایا، من که بنده خوبی برای تو نبوده‌ام، لکن تو همواره خدای خوبی برای من بوده‌ای. خدایا مرا یاری کن.
امام مهربان
رضایی‌نژاد میگوید: پس از شهادت پسرم، رهبر معظم انقلاب اسلامی با حضور در جمع ما، ضمن تفقد و دلجویی و تجلیل از مقام شامخ شهید، با تأکید بر اینکه تلاش دشمنان برای ترور جوانان نخبه کشور، نشان دهنده عظمت کاری است که آنان انجام می دهند خاطرنشان کردند: «امروز پیشرفت جمهوری اسلامی به دلگرمی ملت های مسلمان و جوانان کشورهای اسلامی است.» وجود و حضور رهبرمان همیشه تسلای دل ما بوده و هست. امیدوارم همیشه در پناه امام زمان در سلامت و تندرستی به سر ببرند.
پسرم خیلی خوش‌اخلاق بود
حاج رضايي نژاد در بیان ویژگی‌های اخلاقی شهید داریوش گفت: داریوش از همان کودکی خوش اخلاق، مهربان، تلاش‌گر و کنجکاو بود. او به صله‌رحم اهمیت زیادی می‌داد. در ایام محرم به آبدانان می‌آمد و در مراسم‌های عزاداری شرکت می کرد. زنجیرهایی که با آنها زنجیر می‌زد را به عنوان یادگاری نگه داشته‌ایم. همیشه لبخند بر لب داشت و در یک کلام در برخورد با خانواده، دوستان و مردم بسیار خوش‌خلق بود. داریوش دُر گرانبهایی بود که زود از دستش دادیم. همیشه به ما یادآوری می‌کرد که با مردم مهربان، خوش‌رفتار و خوش گفتار باشیم. می‌گفت: «به خودتان اجازه ندهید که کسی از شما دلخوری داشته باشد.»
هدف ترور داریوش از منظر پدر شهید
حاج غلامرضا درخصوص علت ترور داریوش و سایر شهدای هسته ای می گوید: هدف صهیونیست‌ها حذف دانشمندان هسته‌ای کشور از ساختار جمهوری اسلامی است و چنین اتفاقاتی مقدمه‌ای بر فشار روانی بر مردم از سوی دشمن است تا ایران به خواسته آنها تن در دهد. آنها فکر می‌کنند حذف فیزیکی دانشمندان و ایجاد رعب و وحشت در جامعه علمی کشور باعث میشود که دانشمندان در موضوعات هسته‌ای همکاری نکنند و متخصصان کشور وارد تحقیقات استراتژیک نشوند. استکبار نمی‌داند که کشور ما شهیدپرور است و هر متخصصی که شهید شود کس دیگری سلاحش را برمی‌دارد و جایگزینش میشود.
كلام آخر
پدر شهید رضایی نژاد در دهمین سالگرد عروج پسرش شهید داریوش رضایی‌نژاد خاطرنشان می کند: استکبار جهانی باید بداند که ایران پر از نخبه است، نخبه‌هایی که حاضرند جانشان را در راه کشورشان فدا کنند. امروز قدرت کشور ایران باعث ایجاد ترس در میان تمام ابرقدرت‌های شرق و غرب شده است، نه شرق و نه غرب نمی‌تواند جلوی ترقی و پیشرفت ملت و کشور ما را سد کند. ما گوش به فرمان رهبر شجاع و فهیم خودمان هستیم، اگر ایشان دستور جهاد دهد حتی حاضرم تمام فرزندانم را فدای این کشور کنم.
