چقدر شهادت در راه خدا زیباست، مانند گل خوشبوست
نوید شاهد ایلام؛ طلبه شهید علی مؤمنی سال 1349 در خانواده‌ای مذهبی در روستای بیشه دراز از توابع شهرستان دهلران دیده به جهان گشود با توجه به اینکه پدر ایشان میزبان روحانیونی بود که برای تبلیغ به روستای بیشه دراز اعزام می شدند، به شدت به علوم دینی و تحصیل در حوزه علمیه علاقمند می شود و بعد از مشورت با آن روحانیون در سال 1361 به قصد تحصیل به حوزه علمیه ایلام می رود در حوزه علمیه پس از یکسال تلاش و کوشش، دوره مقدمات علوم دینی را پشت سر می گذارد و با توجه به اینکه مدرسه علمیه شهرستان ایلام هنوز نوپا و تازه تأسیس بود، برای ادامه تحصیل در سال 62 راهی مدرسه علمیه صاحب الامر آشتیان می گردد و 3 سال از عمر شریفشان را در آن مدرسه ، صرف تهذیب نفس و تحصیل می کند.
در سال 1364 دلش رنگ شقایق به خود می گیرد و به درخواست رهبر کبیر انقلاب لبیک می گوید و با یک کاروان از روحانیون عازم جبهه های حق علیه باطل گردید. در عملیات والفجر 8 مجروح می گردد و جهت مداوا به پشت جبهه مراجعت کرد. و در مراجعات دوباره به جبهه در واحد اطلاعات لشگر 17 علی بن ابی طالب(ع) مشغول خدمت می شود و پس از رشادتهای فراوان، طی یک ماموریت در دوم خرداد 1365 در جزیره مجنون و درگیری سخت به فیض شهادت نایل می آید .و پیکرش در جزیره مجنون باقی می ماند.
مادر شهید مؤمنی پس از عزیمت به زیارت عتبات عالیات در جوار مرقد شش گوشه اباعبدالله الحسین وی را به پهلوی شکسته مادرش حضرت زهرا(س) قسم می دهد که پس از مراجعت به ایران خبری از فرزند شهیدش به اوبرسد هنوز بیست روز از این ماجرا نگذشته بود که قاصدان قافله شهدا خبر تفحص پیکر مطهر شهید مؤمنی را به شهر آوردند و پیکر مطهر طلبه شهید علی مؤمنی پس از 15 سال یعنی در چهاردهم اردیبهشت ماه 1380 از آبهای گرم مجنون به زادگاهش دهلران بازگشت.مردم شهید پرور دهلران استقبال بی نظیری از پیکر مطهر این شهید انجام دادند و پیکر سبکبتر از تابوتش را بر روی دستان پر مهر تشییع نموده ودرجوار امام زاده سیداکبر (س) دهلران به خاک ابدی سپردند.
فرازی از وصیت نامه شهید روحانی:
چقدر شهادت در راه خدا زیباست مانند گل خوشبوست، من در این سرزمین اینقدر با دشمن می جنگم تا پیروزی و موفقیت نصیبم گردد یا به درجه رفیع شهادت نایل گردم. اگر لیاقت داشته باشم که در راه اسلام و قرآن شهید بشوم به مادرم تبریک بگویید، چون که من به مهمانی خدا رفته ام، راستی که مرگ در راه خدا چه خوب و خواستنی است.
