فرزندان عزیزم، مرا «عمو» صدا کنین!

نوید شاهد ایلام؛ شهید محمد اسدی فرزند غضبان سال 1351 در روستای سرنی بخش صالح آباد دیده به جهان گشود، پدر وی از راه کشاورزی امرار معاش خانواده را می گذراند. در سن 15 سالگی در نیروی زمینی ارتش مشغول به کار شد.

سپس در نوزدهم شهریورماه 1364 به خدمت مقدس سربازی اعزام و پس از اتمام سربازی چند سال در اداره شهرداری مشغول به کار شد و بعد از آن، به گروه (گپار) نیروی زمینی ارتش ملحق و پس از مدتی همکاری، در سال 1385 شروع به کار در سازمان مین زدایی کرد.

این شهید گرانقدر بسیار مهربان و خوشرو بود، به همه اقوام سر می زد و در مشکلات آنها نقش مؤثری داشت و همیشه خواهران و همسر و فرزندانش را به داشتن حجاب اسلامی تشویق می کرد. طبق گفته همسر وی، شهید با بچه ها خیلی بازی می کرد و فردی شوخ طبع بود (لازم به ذکر است همسر وی ابتدا همسر شهید رضا اسدی بود که پس از چند سال زندگی، خدا به آنها یک فرزند پسر بنام علیرضا می دهد. بعد از شهادت شهید رضا اسدی(1369 در حین پاکسازی میادین مین) وی با برادر شهید رضا اسدی یعنی محمد اسدی ازدواج کرد.)

شهید محمد اسدی دارای دو فرزند پسر و دختر شد. حتی به بچه های خودش هم می گوید: فرزندان عزیزم، «عمو» صدا کنین. چون من برای علیرضا عمو هستم، نمی خواهم بچه های خودم مرا بابا صدا کنن که مبادا باعث آزرده شدن علیرضا شود. 3 ماه در همدان دوره آموزشی مین زدایی را گذراند و به خاطر کار و تلاش در کار، کمتر فرصت سر زدن به خانواده داشت، نکته جالب اینکه شهید محمد اسدی یک شب قبل از شهادت به همه دوستان و اقوام و آشنایان پیامک حلالیت داده بود انگار به او الهام شده بود که شهادتش نزدیک است. سرانجام روز بعد پنجم تیرماه 1390 در حال انجام عملیات مین زدایی در دشت عمومی مهران به درجه رفیع شهادت نایل آمد، از سازمان مین زدایی خبر شهادت وی را به خانواده دادند.