دشمن بعثی نتوانست ذره‌ای از شور محرم بکاهد
نوید شاهد ایلام؛ روزهای محرم که شروع می‌شد آرام و قرار نداشتند آنها به عشق امام حسین(ع) و آزاد شدن راه کربلا جهاد کرده بودند. تا حرم امام حسین(ع) فاصله ای نداشتند اما نگهبانان عراقی نعمت زیارت را از آنها دریغ می‌کردند. سربازان عراقی شقی‌تر از شمر و یزید بودند و اسرای ایرانی ضربات تازیانه آنها را همچون کاروان اسرای کربلا تحمل می‌کردند به امید روزی که بتوانند به زیارت آقا اباعبدالله الحسین(ع) مشرف شوند.
حاج سعید کلانتری در سال 1338در شهرستان دره شهر به دنیا آمد. وی در تاریخ یکم فروردین 1360 در طی عملیات چزابه به اسارت دشمن درآمد و در ششم شهریور 1369 به آغوش وطن بازگشت.
حزب بعث نسبت به واقعه کربلا حساس بود
حاج سعید کلانتری ضمن عرض تسلیت به مناسبت ایام عزاداری سالار و سرور شهیدان و گرامیداشت سالروز ورود آزادگان سرافراز به ایران عنوان کرد: دشمن بعثی بیشترین حساسیت را در مورد محرم و عزاداری برای سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) از خود نشان می‌داد اینکه چه رازی در این عزاداری نهفته است که در طول تاریخ همه جباران و مستبدان با آن مقابله کرده‌اند. تا جایی که کمترین و مخفی‌ترین آن را هم تاب نیاورده‌اند. اما جالب‌تر اینکه با تمام این فشار‌ها عزاداری برای سیدالشهدا(ع) در سخت‌ترین شرایط و در مخوف‌ترین و مستبد‌ترین حکومت‌ها زنده مانده و عاشقان حسین(ع) آن را سینه به سینه، نسل به نسل و در زیرزمین‌ها و پناهگاه‌ها تا به امروز منتقل کرده‌اند.
اسرا عاشورایی بودند
وی اظهار کرد: تمام مراسمات دوران اسارت از جمله عزاداری‌های محرم در خفا انجام می‌گرفت. حزب بعث اجازۀ برگزاری هیچ مراسمی به ما نمی‌داد اما از چند روز قبل از محرم بچه‌ها برای عزاداری تدارک می‌دیدند. ما به عشق امام حسین(ع) راهی جبهه شده بودیم و اکنون چون اهل بیت امام حسین(ع) اسیر حزب بعث شده بودیم. در حین برگزاری مراسم عزاداری گاهی اوقات نگهبانان متوجه میشدند و به شدت ما را شکنجه می‌دادند یا آب و غذا نمی‌دادند اما اسرا کوتاه نمی‌آمدند و همانند یاران باوفای امام حسین(ع) صحنه را ترک نمی‌کردند و مبارزه می‌کردند. دشمن بعثی نیز هرچه کرد نتوانست ذره‌ای از شور محرم بکاهد چونکه اسرا عاشوراییان واقعی بودند.
اردوگاه‌های عراق، کربلایی دیگر
کلانتری یادآور شد: سیدعلی اکبر ابوترابی به عنوان یک راهنما به اسرا خط مشی می‌داد. با ارشاد و راهنمایی ایشان ما بهتر می‌توانستیم در مقابل نیروهای عراقی مقاومت کنیم و در راستای اجرای عزاداری‌ها و مراسمات تدابیری بیندیشیم. گاهی اعمال مخالف قوانین اردوگاه به سلول انفرادی ختم می‌شد یا آب اردوگاه را قطع می‌کردند و اینجا بود که کربلایی دیگر در اردوگاه جاری می‌شد.
تشنگی، درک ما را از تشنگان کربلا بیشتر کرد
آزادۀ سرافراز حاج سعید کلانتری محرم در اسارت را یکی از امتحانات سخت الهی شمرد و گفت: در ایام محرم مخصوصاً روز عاشورا آنقدر بر سر و سینه می‌زدیم که دیگر رمقی برایمان باقی نمی‌ماند. در آن هنگامه عطش و آتش، بعثی‌ها آب را بر روی ما بستند و این موضوع نیز فاصله ما را با عاشورا کمتر کرد. خیلی‌ها از تشنگی روی زمین می‌افتادند. به هر گوشه نگاه می‌کردی، کربلای دیگری جریان داشت و در آن لحظات حال امام حسین (ع) و خاندان او را بهتر درک می‌کردیم.
حرف آخر
وی در پایان بیان کرد: دوران اسارت دوران خودسازی خیلی خوبی بود خیلی به خدا نزدیک بودیم ما در آنجا واقعه کربلا را با گوشت و تن خود حس می‌کردیم؛ واقعه‌ای با عظمت که در تمام طول تاریخ بشریت ماندگار شده است و هرساله عاشقان حسینی برای مظلومیت اهل بیت پیامبر می‌گریند این واقعه آنقدر بزرگ بود که طنینش در اردوگاه گوش نیروهای حزب بعث را می‌آزرد. یاد و نام تمام اسرایی که در آن روزها جانانه مقاومت کردند و مراسم سالار کربلا را با تمام محدودیت ها به جا آوردند و تن به ذلت ندادند و شهادت خود را با دفاع از امام حسین(ع) رقم زدند گرامی باد.
