شهیدی که آرزوی زیارت کربلا داشت

به گزارش نوید شاهد ایلام؛ شهید توکل زینی وند فرزند محمد شریف هفتم شهریور ماه سال 1350 در روستای گرز لنگر شهرستان دره شهر دیده به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا سال دوم راهنمایی ادامه داد و در دوران دفاع مقدس از طریق بسیج دانش آموزی راهی جبهه های نبرد با دشمن متجاوز بعثی شد این شهید نوجوان پس از رشادتهای فراوان سرانجام در بیست و پنجمین روز از شهریور ماه سال 1364 در منطقه عملیاتی چنگوله مهران از ناحیه سر و دست مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و به شهادت رسید. مزار این شهید گرانقدر در گلزار شهدای روستای ارمو شهرستان دره شهر قرار دارد.

فرازی از وصیت نامه شهید توکل زینی وند

سرنوشت انسانها

انسان یک روز به دنیا می آید و روزی هم از دنیا می رود و تنها کردارها و اعمالش برجا خواهند ماند پس مرگ سرنوشت ما می باشد و چه بهتر که انسان در راه هدفش کشته شود. از مرگ نگران نباشید زیرا نزد خداوند متعال زنده هستم و روزی می گیرم فقط جسم من از میان شماها رفته برایم سیاه نپوشید.

خطاب به مادر

مادر می دانم که از مرگ من نگران خواهید شد این را بدان که ما زنده ایم و نزد خداوند متعال روزی می گیریم امیدوارم خداوند متعال مرا جزء شهیدان قرار دهد. چقدر شهادت در راه خدا زیباست مانند گل خوشبوست من در این سرزمین آنقدر با دشمن می جنگم تا پیروزی و موفقیت نصیبم گردد یا به درجه رفیع شهادت برسم اگر لیاقت داشته باشم که در راه خدا و اسلام و قرآن شهید شوم، به مادرم تبریک بگویید چون من به میهمانی خدا رفته ام.

اشاره به فرازی از وصیت نامه امام سجاد(ع)

راستی که مرگ در راه خدا چه خوب و دوست داشتنی است، امام سجاد(ع) در قسمتی از وصیت نامه اش می فرماید : مرگ برای مؤمن نیکوکار به منزله خارج شدن از لباسهای آلوده و کثیف و آزار دهنده است و باز کردن قفل و زنجیر از دست و پا در عوض پوشیدن لباسهای زیبا و معطر و سوار شدن بر بهترین مرکبها و رفتن به بهترین منزلها ست اما مرگ برای کافران و انسان بدکار به منزله بیرون آمدن لباسهای زیبا و راحت و خارج شدن از منزلی قشنگ و راحت است و در عوض پوشیدن آلوده ترین و زشت ترین لباسها و انتقال به وحشتناک ترین و دردناک ترین منزلهاست، به درجه فیض و کمال رسیدن نصیب هر کسی نخواهد شد.

مگر کسانی که واقعا خواهان آن باشند و برای نیل به این مقصود شبها و روزها خود را به رنج و مشقت بیندازند. چه بسا بعضی اشخاص کوشش می کنند علم و دانش کسب می کنند تا بتوانند خود را به سر حد کمال برسانند اما بی خبر از حال دیگرانند یا به سوی غرب می روند یا به دامن شرق می افتند ولی کسانی که در صراط مستقیم رنج و زحمت می کشند چراغ هدایتی برای خود و دیگرانند پس بار پروردگارا ما را الگوی دیگران قرار بده تا بواسطه ما عده ای به بهشت جاودانت در آیند،آری بزرگترین وسیله ای که انسان را به کمال می رساند افتادگی در راه خدا یعنی عبودیت خداست و انسانهای جاهل و نادان همانند زمینی بلندند که آب نمی خورند و در زمین بلند گیاه نمی روید.

به امید زیارت نجف و کربلا و قدس شریف که آرزوی من و همه ماست.