شهدایی که در درگیری با منافقین کوردل، اردیبهشت ۱۳۷۲ در دهلران به فیض شهادت رسیدند
به گزارش نوید شاهد ایلام، شهید «احمد جابری» فرزند شیخ حیدر یکم فروردین ۱۳۵۰ در روستای سربیشه از توابع شهرستان دهلران در میان خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود.
وی کودکیش در دوران جنگ تحمیلی سپری نمود، سواد را در حد خواندن و نوشتن آموخته بود، در انجام کار‌های کشاورزی و دامداری و شغل کاسبی در امرار و معاش خانواده خود نقش بسزایی داشت او همیشه آرزوی حضور در جبهه داشت و عاشق شهدا و شهادت بود و می‌گفت‌ای کاش من هم شهید شوم.
وقار، متانت و حسن خلق از مکارم اخلاقی این شهید بود، سال‌ها پس از جنگ تحمیلی، احمد همچنان به شهادت در راه حق فکر می‌کرد و از اینکه نتوانسته بود در جبهه‌های حق علیه باطل حضور یابد ناراحت بود و به همین خاطر به عنوان پاسدار افتخاری به عضویت سپاه درآمد.
با وجود اینکه پس از سال‌ها آتش جنگ تحمیلی خاموش شد، اما همچنان منافقین کوردل در گوشه و کنار کشور با بمب گذاری و قتل و عام مردم بی دفاع در روستا‌ها و شهر‌ها ترور و تحرکات غیرانسانی برای ایجاد رعب و وحشت در بین مردم و انحراف انقلاب اسلامی از مسیر اصلی خود تلاش می‌کردند.
شهرستان دهلران نیز یکی از شهرستان‌هایی است که به دلیل مجاورت با کشور عراق و حضور منافقین کوردل در خاک عراق بار‌ها شاهد درگیری رزمندگان اسلام با این گروهک تروریستی بوده است.
شهید احمد سرانجام در بیست و سوم اردیبهشت ۱۳۷۲، در حالی که از روستای جابر ابن انصار به شهر دهلران در حال بازگشت بود. غافل از اینکه تعدادی از گروهک منافقین در کنار جاده دهلران – مهران کمین کرده اند. در محاصره ناگهانی منافقین کوردل گرفتار شد. به علت مقاومت، و عدم همکاری با آن‌ها وی را به همراه یکی از اقوامش به نام عبدالحسین علیکرمی به شهادت رساندند.
شهید «عبدالحسین علی کرمی» دهم دی ۱۳۴۶ در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان دهلران دیده به جهان گشود، برای پدر و مادر خود احترام زیادی قائل بود و همیشه عبادت‌های خود را به موقع انجام می‌داد. متانت و اخلاق خوش از ویژگی‌های بارز این شهید می‌باشد.
پس از تجاوز ارتش بعث عراق به میهن اسلامی براساس احساس وظیفه و لبیک به ندای امام و مقتدایش حضرت امام خمینی (ره)، روانه جبهه‌های نبرد حق علیه باطل گردید.
در عملیات‌های مختلف درکنار سردار شهید هدایت صحرایی حضور داشت؛ و دلاوری‌ها و رشادت‌های درخشان در دفاع از میهن اسلامی از خود به نمایش گذاشت. باوجود اینکه پس از سال‌ها آتش جنگ تحمیلی خاموش شد، اما همچنان منافقین کوردل در گوشه و کنار کشور با بمب گذاری و قتل و عام مردم بی دفاع در روستا‌ها و شهر‌ها ترور و تحرکات غیرانسانی برای ایجاد رعب و وحشت در بین مردم وانحراف انقلاب اسلامی از مسیر اصلی خود تلاش می‌کردند. شهرستان دهلران نیز یکی از شهرستان‌هایی بود که به دلیل مجاورت با کشور عراق و حضور منافقین کوردل در خاک عراق بار‌ها شاهد درگیری رزمندگان اسلام با این گروهک تروریستی بود.
سرانجام در یکی از شب‌های بارانی زمستان، سال ۱۳۷۲ (بیست و دومین روز از خرداد ماه) در حالی که از روستای جابر ابن انصار به شهر دهلران در حال بازگشت بود. غافل از اینکه تعدادی از گروهک منافقین در کنار جاده دهلران کمین کرده اند. در محاصره‌ی ناگهانی منافقین کوردل گرفتار میشود. به علت مقاومت، وعدم همکاری با آن‌ها وی را به همراه یکی از اقوامش به نام احمد جابری به شهادت رساندند. مزار شهید در زادگاهش دهلران قرار دارد.
شهید «محمد رحیمی» سوم فروردین ۱۳۴۵ در خانواده‌ای مذهبی و متدین در شهرستان دهلران دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا پایان دوره راهنمایی با موفقیت به پایان رساند. در عنفوان کودکی و نوجوانی انسانی تلاشگر، خستگی ناپذیر و یار و مددکار خانواده‌اش بود.
با آغاز تجاوز ارتش بعث عراق به میهن اسلامی براساس احساس وظیفه و لبیک به ندای امام و مقتدایش، حضرت امام خمینی (ره)، روانه جبهه‌های نبرد حق علیه باطل گردید.
در دوران دفاع مقدس دلاوری‌ها و رشادت‌های درخشانی در دفاع از میهن اسلامی از خود نشان داد. با پایان یافتن جنگ تحمیلی از مبارزه با دشمنان اسلام دست نکشید و در مبارزه با منافقین کوردل، بعنوان یک بسیجی از آرمان‌های انقلاب اسلامی دفاع نمود.
سرانجام در یک نبرد دلاورانه در مصاف با منافقین کوردل در حالیکه خود و همرزمانش منافقین کوردل را به دام انداخته بودند و تعدادی از آن‌ها را به انتقام شهدای بی دفاع به هلاکت رسانده بودند، خود ۲۳ اردیبهشت ۱۳۷۲ در کنار رودخانه میمه دهلران به درجه رفیع شهادت نایل آمد. مزار این شهید گرانقدر در گلزار شهدای علی صالح (ع) قرار دارد.
انتهای پیام/
