اقیانوس عاشقان حسینی در عاشورا وصف نشدنی بود

به گزارش نوید شاهد ایلام به نقل از طلیعه زاگرس؛ اقیانوس عاشقان حسینی در عاشورا وصف نشدنی بود و قطعاً هیچ دوربینی نمی‌تواند آن را منعکس کند. ملیت‌های زیادی در کربلا بودند، اما همگی در زیر علم سیدالشهدا نوای لبیک یا حسین سر دادند، آن‌ها که کربلا رفته اند می‌دانند که این مسیر و مقصد متفاوت از سفر‌های دیگر است، این مسیر، مسیر عشق است و ارادت، مسیری است که هر کس قدم در آن می‌گذارد هر چقدر هم که کربلا برود باز هم بی تاب‌تر می‌شود.

اقیانوس عاشقان حسینی در عاشورا وصف نشدنی بود و قطعاً هیچ دوربینی نمی‌تواند آن را منعکس کند. ملیت‌های زیادی در کربلا بودند، اما همگی در زیر علم سیدالشهدا نوای لبیک یا حسین سر دادند، آن‌ها که کربلا رفته اند می‌دانند که این مسیر و مقصد متفاوت از سفر‌های دیگر است، این مسیر، مسیر عشق است و ارادت، مسیری است که هر کس قدم در آن می‌گذارد هر چقدر هم که کربلا برود باز هم بی تاب‌تر می شود.

به مهران که می‌رسی دیگر بوی کربلا به مشامت می‌رسد، فقط دوست داری سریع از گیت عبور کنی و به حرم عشق نزدیک‌تر شوی، در مسیر فکرت سمت حرم و بین الحرمین است و مدام ساعت را نگاه می‌کنیم که کی می‌رسیم. در خیابان‌های اطراف حرم که به سمت حرم می‌رویم همش عشق و ارادت خالصانه عراقی‌ها به امام حسین را می‌بینیم، همگی مشکی پوش با ایستگاه‌های متعدد صلواتی و دادن نذری از زوار استقبال می‌کنند، بچه‌های کوچک هم در این نذری دادن نقش ویژه و پررنگی دارند.

بین الحرمین با موکت‌های قرمز رنگ برای برپایی مراسمات تاسوعا و عاشورای حسینی آماده شده است، حرم‌های مطهر با رنگ‌های مشکی و قرمز به رنگ عزا درآمده بود و حال و هوای خاصی به این مکان مقدس داده بود، اوج این سفر مراسم روز عاشورا و حماسه‌ای بود که در بین الحرمین رقم خورد، آنچنان این مراسم باشکوه و با عظمت بود که نمی‌توانستیم به راحتی از آن چشم بپوشیم، حسین حسین و عباس عباس گفتن‌های جمعیت حاضر دل هر کسی را به لرزه در می‌آورد، عَلَم‌های بزرگ در دست جمعیتی که برخی با پای پیاده وارد بین الحرمین میشدند شکوه خاصی به مراسم داده بود.

انتظامات مراسم عاشورا به زیبایی تمام کار خود را انجام می‌دادند و با وجود این جمعیت عظیم به خوبی آن را اداره کردند از زیبایی‌های دیگر در کربلا دیگ‌های بزرگ نذری در خیابان‌های اطراف حرم به مقدار زیاد بود که با وجود هوای گرم به پخت و پز مشغول بودند، حتی در جا‌هایی از هیزم برای نذری دادن استفاده می‌کردند، همچنین موکب عتبه العباسیه المقدسه که در خیابان محل اسکان ما برقرار بود در این چند روز به زیبایی از زوار حسینی پذیرایی کرد.

در بین الحرمین حتی از اهل تسنن را مشاهده کردیم که در حال نماز خواندن بود، آن‌ها هم ارادت خود را به امام حسین علیه السلام نشان می‌دهند، در اینجا ملیت‌های مختلف در زیر علم سیدالشهدا علیه السلام جمع شده بودند و وجه اشتراک همه آن‌ها حب حسین (ع) بود. نزدیک ضریح ابالفضل العباس (ع) جمعیت ایرانی‌ها نوای معروف‌ای اهل حرم میر و علمدار نیامد را سر می‌دادند، عراقی‌ها نوحه‌های خود را زمزمه می‌کردند، اما شعار لبیک یا حسین و لبیک یا عباس را همگی به زیبایی سر می‌دادند.

زنان عراقی نزدیک حرم به زبان خود به حضرت زهرا (س) عرض تسلیت داشتند، برخی از زائران نیز چسبیده به ضریح و دل نمی‌کندند که از آن جدا شوند، نماز صبح در حرم امام حسین خیلی عجیب بود، صف‌های فشرده نماز و تلاوت قرآن و اذان بسیار زیبا بود، در این ساعات فقط لامپ‌های رنگ قرمز را روشن گذاشته بودند که دل هر بیننده‌ای را تحت تاثیر قرار می‌داد.

شام غریبان در بین الحرمین و شمع‌هایی که به یاد غربت حضرت زینب (س) و رقیه (س) روشن میشد از جلوه‌های زیبای دیگر بود. نکته مهم اینکه در این روز‌ها آنچنان جمعیت زیاد بود که انگار با اقیانوسی از انسان‌ها روبرو بودی که آخرش نامعلوم بود، تمامی خیابان‌های اطراف بین الحرمین مملو از جمعیت بود. نکته مهم اینکه با توجه به گرم بودن هوا آب پاش‌ها و وسایل متعدد سرمایشی و خنک کننده در خیابان‌های اطراف و به طور ویژه در بین الحرمین نصب شده بود، ایستگاه‌های دادن آب نوشیدنی به طور فراوان مستقر و در مواردی خادمین به پخش کردن آن در بین مردم اقدام می‌کردند تا خدای ناکرده مشکلی پیش نیاید؛ و پایان این سفر و چشم‌هایی که هر از گاهی به عقب بر می‌گشت و خواستن اینکه دوباره زود برگردد...

 انتهای خبر/