معرفی شهدای ۲۸ دی ماه استان ایلام
به گزارش نوید شاهد ایلام؛ شهید «علی اکبر لاچین» فرزند بهمن اولین روز از مهرماه سال ۱۳۴۷ در شهرستان دهلران دیده به جهان گشود. وی دانشجوی رشته آموزش ابتدائی در مرکز تربیت معلم شهید مطهری شهرستان خوی بود.
با آغاز تجاوز ارتش بعث عراق به میهن اسلامی براساس احساس وظیفه و لبیک به ندای امام و مقتدایش، حضرت امام خمینی (ره)، به عنوان رزمنده بسیجی در قالب سپاهیان محمد (ص) به جبهههای حق علیه باطل شتافت.
پس از دلاوریها و رشادتهای درخشان در دفاع از میهن اسلامی سرانجام در بیست و هشتم دی ماه ۱۳۶۵ در جبهه دهلران در عملیات کربلای ۵ مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد. مزار این شهید گرانقدر در جوار مرقد مطهر امامزاده سید اکبر (س) دهلران قرار دارد.
وصیت نامه شهید:
اکنون وعدهای که من برای خود داده ام فرا رسیده است با پیام حسین زمان خمینی کبیر دیگر نتوانستم طاقت بیاورم و برای احیای اسلام عزیز و انجام وعده خود داوطلبانه به جبهه اعزام شدم.
انسان یکبار بیشتر نمیمیرد چه بهتر این مردن در راه الله باشد. چنین انسانی هرگز خود را تنها و بی پناه و پوچ و بی ارزش نمییابد. شهادت مانند مادری است که تنها فرزندش را در آغوش میکشد. شهادت نقطه اوج و آرزوی مسلمین است.
شهادت قله رفیع انسانیت است ما به آغوش شهادت میرویم و به سویش پرواز میکنیم.
شهید «مهدی ربیع بیگی» فرزند خلیل ۲۹ شهریور ۱۳۶۱ در روستای کله جوب سیروان دیده به جهان گشود.
وی که تا سوم راهنمایی تحصیل کرده بود برای کمک به امرار معاش خانواده وارد بازار کار شد و به عنوان سرکارگر در منطقه میمک مشغول به کار شد، بیست و هشتم دی ماه ۱۳۸۳ در منطقه میمک به علت برخورد با مین به جای مانده از جنگ تحمیلی دچار خونریزی داخلی شد و به درجه رفیع شهادت نایل آمد. مزار این شهید گرانقدر در جوار امامزاده علی صالح(ع) قرار دارد.
شهید «الیاس عباس زاده» اولین روز از مهرماه سال ۱۳۴۷ در روستای قجر میشخاص شهرستان ایلام دیده به جهان گشود. در دوران هشت سال جنگ تحمیلی چهل و پنج ماه در جبهه با عنوان فرمانده دسته حضور چشمگیری داشت، در عملیاتهای والفجر ۵ والفجر ۹ کربلای ۱ کربلای ۱۰ نصر ۴ ونصر ۸ ودیگر عملیات والفجر ۱۰ شرکت نموده و چندین مرتبه زخمی شد.
وی بعد از اتمام جنگ و بازگشت از سفر زیارتی خانه خدا در سپاه پاسداران مشغول به خدمت شد و در سال ۱۳۸۱ با درجه سرهنگی بازنشسته شد. بعد از بازنشستگی به عنوان تخریبچی به جمع نیروهای مینزدا پیوست.
بیست و هشتم دی ماه ۱۳۸۹ در منطقه میمک بر اثر انفجار مین در حین خنثی کردن مینهای به جای مانده از جنگ تحمیلی به فیض عظمای شهادت نایل آمد.
از این شهید گرانقدر ۳ فرزند به یادگار مانده است. مزار این شهید گرانقدر در جوار امامزاده علی صالح (ع) قرار دارد.
شهید «شکر اله برخی» ۲۵ دی ماه سال ۱۳۴۵ در خانوادهای مذهبی و زحمتکش روستای ماهپاره از توابع شهرستان دره شهر پا به عرصه هستی نهاد.
وی از همان اوان کودکی از استعداد و نبوغ فکری خاصی برخوردار بود و علاقه وافری به درس خواندن داشت، دانش آموز مقطع راهنمایی بود به علت ناتوانی پدر تصمیم گرفت روزانه به امور کشاورزی و کارگری بپردازد و شبانه به درس خواندن مشغول شود هنگامی که وارد مقطع دبیرستان شد به خاطر عشق و علاقهای که به ورزش فوتبال داشت عضو تیم فوتبال شاهین شد.
در به جای آوردن عبادات و تکالیف دینی بسیار معتقد بود. همزمان با پدید آمدن انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری حضرت امام همچون سایر امت قهرمان در راهپیماییها و تشییع پیکر شهدا و نماز جمعه و جماعات و نیز در گروه مقاومت کوی طالقانی دره شهر حضوری فعالانه داشت.
علاقه زیادی به امام و انقلاب داشت و رهنمودهای گهربار امام امت را با جان و گوش گوش میداد و عملاً مقید و پایبند بود.
وی، چون از نزدیک طعم تلخ محرومیت و ظلم طاغوت را بخوبی لمس و درک کرده بود به تجربه دریافته بود که تمام آثار ظلم و محرومیت میراث طاغوت و طاغوتیان است نفرت عجیبی نسبت به رژیم بعثی صهیونیستی داشت و همین اعتقادات صادقانه و مظالم ظلمات شرق و غرب و طاغوت و رهنمودهای روشنگرانه امام امت و دیگر مسئولین عزیز در جهت بیداری ملتها و مبارزه با هرگونه ستمگر جهت دفاع از اسلام، شرف و حیثیت مملکت اسلامی باعث شد آن زمانی که دانش آموز سوم دبیرستان بود علیرغم تمام مشکلات و نارساییهای زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی خالصانه دعوت حق را لبیک گوید و به سپاهیان حضرت محمد (ص) ملحق و راهی جبهههای حق علیه باطل شود و دین خود را نسبت به آرمانهای ارزشمند اسلام و امام ادا نماید.
سرانجام بیست و هشتم دی ماه ۱۳۶۵ در جبهه مهران زمانی که مشغول وضو گرفتن بود بر اثر اصابت خمپاره خصم دون به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
شهید «عمران زنگنه» فرزند علیداد ۱۶ فروردین سال ۱۳۴۴ در روستای سراب کلان شهرستان سیروان دیده به جهان گشود، در جریان جنگ تحمیلی به عنوان سرباز به ارتش جمهوری اسلامی ایران ملحق شد و پس از رشادتهای فراوان سرانجام بیست و هشتم دی ماه سال ۱۳۶۳ در منطقه مرزی میمک بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر و دست به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
پیکر مقدسش در زادگاهش روستای سراب کلان به خاک سپرده شد.
متن وصیتنامه شهید:
اولین روز به نام خدا به سوى جبهه حرکت کردم، مادرم مرا دعا کن هیچى از شیر مادر بهتر نبوده و نیست، حلالم کن.
مادر مهربانم دشمن از خدا بىخبر این نوکر سرسپرده آمریکا قصد دارد خاک مقدس جمهورى اسلامى را پایمال کند، افتخار کن که فرزندت توانسته خود را به رزمندگان اسلام برساند.
حال تنها خواهش بنده این است که دست به سوى خدای یکتا بردارید و امام را دعا کنید تا شاید خداوند این گام فرزندت را قبول نماید.
راستى مادر خواب راحت مردم از افتخارات این رزمندگان است، بنده هم اگر خدا قبول داشته باشد به صف آنها پیوستهام برایم ناراحت نباشید.
شهید «آیینه چراغی» فرزند صید محمد اول خرداد سال ۱۳۴۷ در روستای نیاز آباد ارکواز شهرستان ملکشاهی دیده به جهان گشود.
وی به علت کمبود امکانات و با توجه به عشق و علاقه فراوانی که به تحصیل دانش داشت فقط توانست تا کلاس اول راهنمایی تحصیل کند.
وی در جریان جنگ تحمیلی و دفاع مقدس به عنوان بسیجی به تیپ ۱۱۴ حضرت امیر (ع) ملحق و سرانجام این نوجوان ۱۵ ساله در منطقه عملیاتی مهران بیست و هشتم دی ماه ۱۳۶۲ در حین رساندن مواد غذایی به همرزمان بر اثر اصابت ترکش دشمن به درجه رفیع شهادت نایل آمد. پیکر مقدس این شهید والامقام در گلزار شهدای گنبد پیر محمد (ع) شهرستان ملکشاهی قرار دارد.
از خصوصیات بارز اخلاقی شهید:
شهید آیینه از همان کودکی حس نوع دوستی در وجودش موج میزد، بسیار کمک حال خانواده بود با همه خوش برخورد و مهربان بود و سعی میکرد در کمک کرن همیشه پیش قدم باشد.
آن زمان که به عنوان بسیجی در جبهه مشغول به خدمت شد با جان و دل دفاع میکرد، به خاطر متدین بودنش همرزمانش نمازشان را پشت سر این نوجوان ۱۵ ساله میخواندند و پیش نماز بچههای جبهه بود.
شهید در فراهم کردن مواد غذایی برای همرزمان هم فعال بود و سعی میکرد غذای بچهها سروقت به دستشان برسد و در همین مسیر رساندن مواد خوراکی، بر اثر اصابت ترکش دشمن در منطقه مرزی مهران به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
شهید «محمد علی امیدی» فرزند امیر دهم شهریور سال ۱۳۴۷ در روستای چشمه رشید بخش کارزان شهرستان سیروان دیده به جهان گشود.
از همان دوران کودکی برای کمک به امرار معاش خانواده کمک میکرد. تا مقطع ابتدایی تحصیل کرده بود. سرانجام بیست و هشتمین روز از دی ماه سال ۱۳۶۰ در منطقه عملیاتی میمک به فیض شهادت نایل آمد.
مزار این شهید گرانقدر در جوار امام زاده علی صالح (ع) قرار دارد.