«مادرم، به قلب مهربانت قسم که همیشه دوستت داشتهام و برای ابد دوستت خواهم داشت...» وصیتنامه شهید محمدرضا احمدی شریف که در تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۶۴ و در آستانه شهادتش نوشته شده، روایتی است سراسر عاطفه و دغدغه. او در این نوشته، که ترجیح میدهد آن را «حرفهای دل» بنامد، با زبانی شیرین و صمیمی، از پدر و مادرش حلالیت میطلبد، برادرانش را به وفاداری و پشتیبانی از یکدیگر سفارش میکند و از خواهرانش میخواهد کدبانوهایی مهربان و مادرانی آگاه برای تربیت نسل آینده باشند. این وصیتنامه، که در آن حتی به بدهیهای کوچک خود نیز اشاره کرده، تصویری زنده از مسئولیتپذیری، مهر عمیق خانوادگی و نگرانیهای یک جوان آرمانخواه در آخرین لحظات زندگی است.