«پدرش خواب دیده بود که حبیب در باغ زیبایی قدم میزند و لباس تمیز و نو به تن دارد. با تعجب پرسیده بود: حبیب تو زندهای؟ کاش زنده بودی و برایت عروسی میگرفتم. حبیب گفته بود: من زندهام و در بهشت خیلی خوشحالم ...» آنچه میخوانید بخشی از خاطرات شهیدان فریدون و حبیب شفیعآبادی است که تقدیم حضورتان میشود.