خورشیدی

بسيجي بود. شانزدهم خرداد 1361 ، در کامياران هنگام درگيري با گرو ههاي ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد....

در میان همرزمانش ازجایگاه رفیعی برخورداربود.همه اورا قبول داشتند،بسیار خوش اخلاق و آرام بود.در به جا آوردن صله رحم و عیادت از بیماران بسیارمی کوشید و اطرافیان از رفتار وی درس می گرفتند....

حسين جان من با عشق به تو و اسلام وبنا به وظيفه شرعي آمدم تا خون ناقابلم را براي اسلام تو و فداي اين راه مقدس نمايم، حسين جان هر وقت روضه تو به گوشم مي رسد قلبم تكان م يخورد و غريبي و مظلوميت تو غير قابل تحمل است تو از كوه استوارتر بودي و با يقيني اعجاز انگيز بسوي خدا شتافتي ما هم از تو مي آموزيم كه بايد اين چنين بود، بارالها ما را از ياران آن حضرت قرار بده.

آري او نيز به مانند بسياري از طلاب معتقد به تحصيل و جبهه و سربازي حجره و سنگر بود، معنويت حجره و سنگر در هم آميخته و او را بي قرار ساخته و تا آنجا كه هيچ عاملي نتوانست وي را از جبهه دور نگهدارد و سرانجام نيز چون برادر به ديدار معشوق شتافت.

ای کاش ما قدر ستاره هایی که هنوز مهمان آسمان ما هستند چه در لباس جانباز، چه در لباس فرزند شهید، همسر شهید و یا خود شهید، بیشتر بدانیم.