شهید محمد تقی پورمنفرد

شهید محمد تقی پورمنفرد با صبر و حوصله زیاد و ضبط و پیاده کردن نوار را به عهده داشت و آنها که از این نوع کارها کرده اند می دانند که ایشان در این امر چقدر زحمت می کشید گاهی چند ساعت از وقتش فقط صرف ضبط و پیاده کردن نوار می شد . در اواخر اسفند سال 58 با تعطیلات نوروزی دانشگاه شهید محمد بهمراه برادران جهاد سازندگی راهی بیرجند شد و مدتی حدود یک ماه یا بیشتر به ساختن مسیل ( سیل بند ) جهت روستاهای دور افتاده بیرجند کرد در مسیر سیل قرار داشتند مشغول شدند .

پنج ساله بود که خانواده اش او را به مکتب فرستادند و به علت هوش و استعداد خاصی که داشت توانست قرآن این چراغ هدایتگر و این روشنی بخش قلوب را یاد بگیرد و یکدوره آن را کامل بخواند به طوریکه در هفت سالگی خواندن قرآن و نماز را کاملاً یاد گرفته بود در این دوران او در مسجد محله ، مکبر نمازهای جماعت بود .

روز سه شنبه بود چهارشنبه را در همان جا سرکردیم و غروبش آماده حرکت شدیم یعنی درست شب عید فطر و حدود ساعت نه تانکشان شروع به کار کرد ولی بحول و قوه الهی و یاری امام زمان ( س ) فقط جراحت سطحی برداشتند تیرها از فاصله دو متری بچه ها کمانه می کردند و از روی سرشان می رفت آرپی جی ها در فاصله پنجاه متری برادرها از کار می افتاد...

برای بازگو کردن شهادت حدیثی قدسی بنظرم رسید که اتفاقاً بر مزار شهیدی یافتمش ، و این حدیث عمق ارزش یک شهید را بازگو می کند ، عمق هدف یک شهید را مطرح می کند مهمتر از همه عمق عرفان یک شهید را بازگو می کند عمق عشق ، عشق به الله ، عشق به معبود و سراپا او شدن و برای او شدن و به سمت او شدن .

از خودم شرمم می شود و همیشه در این نگرانی هستم که نکند با مرگی غیر از شهادت از دنیا بروم و یکی از دعاهایم این شده که خدایا توفیق شهادت را نصیبم بگردان البته من لایق این مقام نیستم ولی کرامت خدا خیلی زیاد است بطوریکه همیشه در نظر انسان است آخر انسان چطور می تواند کرامت خدا را از نظر دور کند الهی هبلی صبرت علی عذابک فکیف اصبر علی النظر الی کرامتک .