شهید عبدالله سروری مطلق

در زندگی به همراه پدر و مادر خویش لمس می نمود و برای کاهش رنج پدر و مادر خویش و التیام مصائب روزگار و معاش زندگی آنها به هر تکاپویی دست می زد و در فصل آسایش و تعطیلی کلاس و مدرسه تن خویش به جوهر کار صیقل می داد.