خاطره ای از شهید بیضائی نژاد؛
همرزم شهید بیضائی نژاد در خاطره ای می گوید: با این وجود که در جبهه هیچ نامحرمی نبود مدام سرش پایین بود و تبسمی بر روی لبانش. گاه گاهی آهسته می گفت الهی شکر. بچه ها علاقه خاصی به علی داشتند و او به «علی شفاعت» معروف بود.