شهید داریوش رضایی از شهدای هسته ای کشور
سه‌شنبه, ۱۶ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۳۰
شهید داریوش رضایی نژاد نخبه ایلامی
شهید داریوش رضایی نزاد از نخبگان شهرستان آبدانان در استان ایلام بود که در یک حادثه تروریستی در تهران به درجه رفیع شهادت رسید. ایشان در سال 1356 در شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام در خانواده مذهبی به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را با توجه به استعدادهای فوق العاده ، بصورت جهشی گذراند و در مقطع متوسطه در رشته ریاضی فیزیک فارغ التحصیل شد و در سال 1373 در آزمون سراسری شرکت کرد و در رشته الکترونیک دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان پذیرفته شد. در سن 20 سالگی از این دانشگاه فارغ التحصیل شد.
شهید رضایی نژاد در همان سال در سازمان صنایع دفاعی کشور مشغول به کار می شود در سال 1379 در رشته الکترونیک در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه ارومیه پذیرفته می شود.
در سال 1389 در مقطع دکتری حرفه ای در رشته برق گرایش قدرت از دانشضگاه خواجه نصیرالدین طوسی تهران مشغول به تحصیل می شود و در این روزها در حال تهیه تز دکتری خود بوده است.
شهره پیرانی همسر شهید که از این حادثه نیز دچار مصدومیت جزئی شد دارای مدرک کارشناس مسائل سیاسی در وزارت دفاع مشغول به فعالیت است.
غلام رضایی نژاد پدر شهید داریوش رضایی نژاد است که از بسیجان دوران دفاع مقدس است و بازنشسته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است .
خاطره ای زبان برادر شهید :
اولین روز مدرسه من ، علاقه داریوش به مدرسه و درس مهرماه 1359 من 5 سال داشتم و خیلی علاقه مند بودم برم مدرسه چند روزی بود که به پدرم اصرار می کردم که من را به مدرسه ببرد و ثبت نام کند ولی پدرم می گفتند که سن من کم است ولی با اصرار من بلاخره پدرم مرا همراه داریوش کوچولو که 3 سال داشت به مدرسه بردند و رفتیم نزد مدیر مدرسه ماجرا را برای مدیر تعریف کردند مدیر مدرسه گفتند که سن من کم است ولی می توانم به صورت دانش آموز آزاد برم مدرسه داریوش گفتند که من هم می خوام بیام مدرسه و شروع به گریه کردن کرد ولی مدیر گفتند که سن شما دیگه خیلی کم است و اینجا مدرسه دخترانه است شما نمی تونی بیایی ولی داریوش خیلی بی تابی کردند بعد گفتند که تازگی مهد کودکی دایر شده که ثبت نام می کنند می تونی بری آنجا و ثبت نام کنی پدرم فردای آنروز داریوش را بردند مهد و ثبت نام کردند مهد تا خانه ما مسافتی زیادی داشت و شهر آن موقع خلوت تر بود ولی داریوش با آن سن کمش با عشق و علاقه فراوان تنهایی می رفتند و بر می گشتند و در کنار من خواندن و نوشتن حروف الفبا و کلمات را یاد می گرفتند هر وقت از مهد برمی گشتند از تغذیه هایی که می گرفتند سهم من را برام می آورد چون خیلی مهربان و فهمیده بودند همین عشق و علاقه داریوش عزیز باعث شد خیلی زود دوران ابتدایی را با یک سال جهش و دوره راهنمایی را با یک پایه جهش بگذرانند و در سن 16 سالگی وارد دانشگاه شوند و سرانجام هم جان شیرین خود را در راه علم و دانش فدا کردند.
منبع : اداره اسناد و انتشارات
نظر شما
