مردی روشن تر از آیینه / خاطره ی از شهید علی بسطامی

سال 1366، دوره آموزش نظامی را در پادگان کربلا، واقع در شهرستان شیروان چرداول سپری کردم. بعد از اتمام دوره ، چند روزی ما را به مرخصی فرستادند . پس ازآن ، برای تقسیم نهایی ، به پادگان شهید فرجیان زاده ، واقع در 5 کیلومتری شهر ایلام رفته و برای مرحله نهایی آموزش ، به لشکر 11 حضرت امیر(ع) اعزام شدیم.
شب را در ان جا سپری نمودیم . صبح که شد نیروها را به خط کردند . فرماندهان زیادی برای تأمین نیروی انسانی واحدها و گردان ها ی خود به آن جا آمده بودند.
در بین آن ها ، مردی روشن تر از آیینه ، مرا مجذوب سیمای خودش کرده بود. مردی که بعدها فهمیدم از تبار خورشید بود. علی بسطامی ، فرمانده ی اطلاعات عملیات لشکر 11 حضرت امیر(ع) چفیه ای بر گردن و کلاهی ساده بر سر داشت. آهسته آهسته به طرفم آمد. دستم را گرفت و در کنار خود جای داد . دو نفر دیگر را نیز انتخاب کرد. ابتدا آن ها را سوار بر ماشین پاترول نمود و به مقر مورد نظر برد. در برگشت ، مرا هم سوار بر آن خودرو کرد و با هم حرکت کردیم ، به مقری رسیدیم ، بر در ورودیش نوشته بود:
«مقر1.ع.ل.11»
من دوست داشتم در واحد تخریب باشم و خیلی ناراحت بودم که به آن جا رفته ام ، اما چهره ی نورانی و آراسته علی ، تسکینم می داد و ساکتم می کرد. پس از چند روز ، چنان با وی انس گرفتم و به دام مهرش افتادم که حاضر نبودم حضور در کنارش را با تمام دینا معاوضه کنم.
چند ماهی گذشت ، روز به روز با او مأنوس تر می شدم . تا جایی که اگر روزی او را نمی دیدم ، افسرده می شدم . خیلی کم و به ندرت لباس رزمی می پوشید ، لباسهایش پینه خورده و بسیار خاکی بودند. جوراب هایش بارها پاره شده بودند اما هر بار نخ سوزن را می گرفت و جوراب های صد چاکش را دوباره می دوخت. اندامی نحیف داشت و هنگام عبادت بسیار متواضع بود. جمعه ها که دعای کمیل یا زیارت عاشورا می خواندیم ، او هم می خواند و زار زار گریه می کرد.
وقتی که برایمان کلاس گشت و دیدبانی گذاشته  بودند ، افتخار می کردیم که او مربی مان می باشد.
آن روز صحبت از شهید و شهادت شد. وقتی نام مبارک سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را شنید ، اشکش همچون رود جاری شد و شانه هایش با هق هق گریه هایش بالا رفت.
از نگاهش پیدا بود که شهادت در انتظار اوست و برایش لحظه شماری می کند، او قبل از شهادت شبیه شهیدان شده بود و این را من ماه ها قبل از عروج او حس می کردم.