نگاهی به زندگینامه شهید فریدون چراغیان از شهدای استان ایلام+ خصوصیات اخلاقی
سه‌شنبه, ۲۱ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۰۷
بسیار به همسایگان محل احترام می گذاشت.هنگامیکه که به علت مجروحیت در بیمارستان تهران بستری بودند و من به عیادت ایشان رفتم وضعیت ایشان خیلی وخیم بود و پتویی را که روی ایشان انداخته بودند در دهان گذاشته بود و فشار می داد از ایشان پرسیدم چرا پتو را در دهان گذاشته اید و به شدت فشار می دهید...
نوید شاهد ایلام
شهيد فريدون چراغيان فرزند فرهاد در سال 1331 شمسي در شهرستان شيروان چرداول ديده به جهان گشود .وي كه به دليل فقر و محروميت منطقه از انجام تحصيل بازمانده بود براي تأمين معاش خانواده و پيشبرد امور زندگي به شغل بنايي ساختمان روي آورد. و بعد از اتمام دوره مقدس سربازی باز هم همان شغل بنایی را ادامه داد تا اینکه در بيست و يكم اسفند ماه سال 1367 در بمباران مناطق مسکونی شهر ايلام مورد اصابت گلوله دشمن قرار گرفت و به شهادت رسيد.از این شهید گرانقدر شش فرزند به یادگار مانده است.مزار اين شهيد گرانقدر در صالح آباد قرار دارد.
از خصوصیات اخلاقی ایشان از زبان دوستان ایشان
وی دارای اخلاق پسندیده و نیکو و کاملاً اسلامی بود ، متدین و مؤمن و دارای اخلاقی پسندیده و نیکو و کاملاً اسلامی بود،در گفتارش صداقت داشت، نمازش را اول وقت می خواند و رکوع و سجودش طولانی بود.و بارها به ما می گفت بچه هایتان را از کودکی به نماز تشویق کنید. با افراد بی نماز هم سفره نمی شد. بسیار به همسایگان محل احترام می گذاشت.هنگامیکه که به علت مجروحیت در بیمارستان تهران بستری بودند و من به عیادت ایشان رفتم وضعیت ایشان خیلی وخیم بود و پتویی را که روی ایشان انداخته بودند در دهان گذاشته بود و فشار می داد از ایشان پرسیدم چرا پتو را در دهان گذاشته اید و به شدت فشار می دهید، گفتند چون مجروحی بدحال در کنارم بستری است که مبادا صدای آه و ناله من او را اذیت کند.که بعد سه روز بستری در بیمارستان به شهادت رسیدند. روحشان شاد.
وی دارای اخلاق پسندیده و نیکو و کاملاً اسلامی بود ، متدین و مؤمن و دارای اخلاقی پسندیده و نیکو و کاملاً اسلامی بود،در گفتارش صداقت داشت، نمازش را اول وقت می خواند و رکوع و سجودش طولانی بود.و بارها به ما می گفت بچه هایتان را از کودکی به نماز تشویق کنید. با افراد بی نماز هم سفره نمی شد. بسیار به همسایگان محل احترام می گذاشت.هنگامیکه که به علت مجروحیت در بیمارستان تهران بستری بودند و من به عیادت ایشان رفتم وضعیت ایشان خیلی وخیم بود و پتویی را که روی ایشان انداخته بودند در دهان گذاشته بود و فشار می داد از ایشان پرسیدم چرا پتو را در دهان گذاشته اید و به شدت فشار می دهید، گفتند چون مجروحی بدحال در کنارم بستری است که مبادا صدای آه و ناله من او را اذیت کند.که بعد سه روز بستری در بیمارستان به شهادت رسیدند. روحشان شاد.
منبع : اداره هنری، اسناد و انتشارات - معاونت فرهنگی آموزشی- بنیاد شهید و امور ایثارگران استان ایلام
نظر شما
