نگاهی به زندگینامه «شهید عبدالصاحب عبدی» از شهدای قاری که با زبان روزه به شهادت رسیدند

 در كشور عراق ضمن تلاش و فعاليت جهت كسب در آمد حلال ، به فعاليتهاي ديني و مذهبي خويش ادامه دادند و در انجام فرايض ديني نهايت دقت را داشتند و علاقمندي خود را به تلاوت قرآن بيش ار پيش ادامه دادند هميشه درباره مسائل اعتقادي و احكام اسلامي با آيات عظام نجف و كاظمين بحث و گفتگو مي نمودند و با ايشان ارتباط مستقيم داشتند كتاب هاي مذهبي و قرآني زيادي را خريداري و مطالعه مي كردند.در همان جا تشكيل خانواده داده و مشغول زندگي خود بودند تا اينكه در سال 59 داوطلبانه تقاضاي خروج از كشور عراق را داده و به طرف كشور و وطن خويش رهسپار شدند پس از ورود به ايران به زادگاه خود مهران رفتند اما با ورود ايشان به مهران جنگ تحميلي آغاز گرديد و هنوز با افراد فاميل كاملاً ديدار نكرده بود برای امرار معاش خانواده به شغل فروشندگی روی آورد.
در كنار كسب و كار ، به طور مداوم بعد از انجام فرايض ديني به قرائت قرآن و تفكر و تدبر در آيات آن مشغول بودند و به همه توصيه مي كرد در خواندن نماز اهتمام كامل ورزيده و از خواندن قرآن غافل نشويد با فرزندان و همسر خويش به مهرباني رفتار مي نمود و نهايت سعي و تلاش خود را در راه رفاه خانواده بكار مي گرفت در برخورد با بزرگان فاميل احترام خاصي قائل بود و بالاخره در پنجمین روز از خرداد ماه 64 در بمباران هوایی مناطق مسکونی شهر مهران با زبان روزه به فيض شهادت نائل شدند.پیکر مطهر شهید در جوار امامزاده علی صالح (ع) به خاک سپرده شده است.و از این شهید والامقام چهار فرزند به یادگار مانده است.روحشان شاد