دلنوشته/ دوباره دیو قصد خاتم پیغمبران کرده

 قلم می گرید امشب با سرانگشتان لرزانم
از احوال دلم آگاه و من هم خوب می دانم
 
که در جانش قیامت هاست از داغ جگر سوزی
که با بی تابی و اندوه  می ریزد به دامانم
پریشانم…پریشانم…پریشانم…پریشانم
 
و یا مثل پُلی بعد از هیاهوی زمین لرزه
به روی پایه های خاطرات خویش ویرانم

دوباره دیو قصد خاتم پیغمبران کرده
دوباره شاهد اندوه در مُلک سلیمانم

دوباره سنگ بر دندان…خداوندا…زبانم لال
دوباره آتش نمرود و ابراهیم قرآنم

دوباره داستان خلقت و آموزش اسماء
دوباره شاهد طغیان عالمگیر شیطانم

دوباره پشت دیوار و در خیبر خبرهایی است
و سرگردانی دروازه بر دستانِ دستانم

بیا ای حضرت عیسا کلیم چشم های تو
بیاموزان پریدن را به جبرائیل چشمانم

تو خورشید جهان تابی که انکار تو ممکن نیست
«نخ نوری بتابان» بر غریبی های انسانم

کنار سطرهای تشنه تا نام تو را بردم
   (دکتربهروز سپیدنامه)