یادداشت/ شکارچی تانک های دشمن
نوید شاهد ایلام؛ در صبحگاه نهم اسفندماه سال۶۲ روح پاک این طایر قدسی و عاشق آسمانی به وسیله گلوله مستقیم به عرش اعلی پر کشید و عالمی از تعهد و تخصص و استعداد و هوش سر شار نام آوری گمنام به بلندای مجاهدت و مقاومت تاریخ دفاع مقدس منتقل گردید.
آری؛ شهید غلام رضا بازدار در کِسوَتِ جوانترین سردار میادین جنگ حق علیه باطل به عنوان جانشین گردان حماسه آفرین ۵۰۵ از لشگر پیروز حضرت امیر(ع) استان ایلام در اوج تهوّر و نها یت فداکاری غیرت و غوغا را در هم آمیخت و با اعجاز عشق و آزادگی، به شکارچی تانک های دشمن متجاوز معروف و لقب گرفت.
رزمنده روشن ضمیری که شهامت و شجاعت و شیدائیش در عملیات های مُهِم محرم و والفجر ۳و ۵ و انس این جهادگر جان برکف با تیر و تانک و ترکش و تفنگ باید از فراز تپه ۲۳۰ چنگوله پرسید و جویا شد.
رزم آوری با بصیرت که مدتهای مدید پیکر پا کش مَأمِن و منزلگاه سُرب های سرد و دشنه های داغ دوران دفاع مقدس بود و وجودش سرشار از سودای سعادت.
سلطان سَربِداری که بر قلب های قدرتمندِ نیروها یش فرماندهی می کرد و در همه عملیات های سخت و نفسگیر، پیش قراول آنان بود و پرچمدار همرزمانش و با تکیه بر طهارت روح وتقوای دل، توانست به تنهایی با تهاجم تانک های ارتش متجاوز بعثی بجنگد و در حیرت و حسرت فرما ند هان و خارج از محاسبات خاص نظامی، آنها را متو قف و منفعل و مجبور به عقب نشینی کند.
او الگوی سازنده ای برای همرزمانش بود که با تأسی عملی از سیره امام (ره) انقلاب، فکر میز، مدرسه و منزل و مرخصی را از سیر زندگی خویش خارج و دو نوبت مجروحیت خود را نیز کتمان نمود و پس از ترخیص از بیمارستان مستقیم به میادین جنگ و جهاد می رفت و دوران نقاهتش را هم در کنار دوستان سنگر نشینش سپری می کرد.
یادش بخیر شهید غلامرضا بازدار، آنکه با چشمِ نافذ و ایمان عمیقش بَرَهوت خشک جان را به باغ بهشت تبدیل کرد.
این جوان کوچک با روحی بزرگ، ساکن آسمان بود و میهمان زمین که نشان را در نبودن می دید و میز را در خاکریز و زر و سیم را نیز درسنگر می جست.
این سردار بی قرار و مجنون مهربان، در سحرگاه هشتم اسفندماه سال ۶۲ در حالیکه گلهای سبز و سرُخ و نیلوفری آخرین ماه سال، بهار را نوید می داد و سُفره هفت سین را تداعی می کرد. در عملیات والفجر۵ با اصابت تیر مستقیم تانک تجاوزگران تکریتی بر نقطه نهایی تپه معروف ۲۳۰ چنگوله به درجه رفیع شهادت نایل آمد و پیکر پاکش همچون قمر ِمُنیر بنی هاشم (ع) پرپر شد و در دو نوبت توسط همسنگرانش با استفاده از تاریکی شب به پشت جبهه لشگریان اسلام منتقل گردید و در گلزار معطر شهیدان همیشه جاوید شهرستان دهلران در دل خاک آرام گرفت.
روحش شاد وراهش نورانی
✍ سید حرمت الله موسوی مقدم
