یادداشت/
ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای ترویج فرهنگ دفاع مقدس در جامعه است و همه ما که امروز در کمال آرامش روزه می‌گیریم و به راز و نیاز با خدا می‌پردازیم، مدیون رشادت‌ها و فداکاری‌های رزمندگان در دوران جنگ هستیم. دز ادامه این یادداشت منتشر می شود.


به گزارش نوید شاهد ایلام؛ رمضان ماه تمرین است ... تمرین عشق... تمرین اراده... تمرین گذشتن از خویش برای رسیدن به معشوق...

می‌گویند رجب ماه خدا، ‌شعبان ماه پیامبر و رمضان ماه امت پیامبر است، ‌از این رو همه به مهمانی پروردگار دعوت شده‌اند. از لحظه لحظۀ این جشن عرفانی غافل نشویم.
این بزم را خداوند، برای تو آماده کرده است تا رستگاری‏ ات را تضمین کند. بزمی که در آن تنها تو هستی که باید سرنوشت خویش را به سمت رستگاری سوق دهی، مهیای سفر شو ...

خداوندا به حق رحمت بی‌انتهایت به ما کمک کن تا در زمره کسانی نباشیم که از روزه داری بهره‌‏اى جز گرسنگى و تشنگى نمی‌‏برند. خدایا کمک کن چتر گناه را در باران رحمت رمضان و غیر رمضانت بسته نگه داریم ... آری؛ چترها را باید بست، زیر باران باید رفت...

ماه خودسازی

ماه رمضان فرصت خوبی برای خودسازی و پیداکردن خودمان است، پس مواظب باشیم بعد از این ماه خودمان را گم نکنیم. رسول خدا (ص) فرمود: «رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانه‏‌اش مغفرت و پايانش آزادى از آتش جهنم.» هرچه داریم از خداست و هرچه توان داریم باید برای خدا خرج کنیم. با ادب خاص خود وارد این مهمانی بی‌مانند بشویم.

روزه‌داری در جبهه

ماه مبارک رمضان در جبهه‌ ویژگی خاص خودش را داشت. در گرمای شدید جبهه‌ها، میان نیزارها، سنگرهای خاک‌آلود و نمور، زیر خمپاره‌های گاه و بیگاه و کور دشمن، کمبود غذا و آذوقه و ... همگی شرایط خاص و منحصر به فردی را برای رزمندگان روزه‌دار ایجاد می‌کرد که ذکر هر کدام از این شرایط، خود به خاطره‌ای ماندگار تبدیل شده است.
در جبهه‌ها به خاطر شرایط خاص مکانی گاهی روزه گرفتن امکان‌پذیر نبود، در بعضی شرایط چون رزمندگان ما جای ثابتی نداشتند، معلوم نبود روزه‌ها درست است یا نه. اما بچه‌ها با مشورت روحانی گردان روزه می‌گرفتنند. همۀ بچه‌ها دوست داشتند روزه بگیرند. آنقدر علاقه داشتند که در ماه‌های قبل از رمضان نذر می‌کردند که در رمضان توفیق پیدا کرده و روزه بگیرند.

جبهه و افطار

روزه داری در جبهه حال و هوای دیگری داشت، به‌خصوص برای جوانان که واقعاً دیگر رزمندگان از آنها نیرو می‌گرفتند تا بتوانند به روزه‌داری ادامه دهند. زمان افطار با اشعار مذهبی همدیگر را به فراخوانی سفره افطاری دعوت می‌کردند، با اینکه در طول روز بچه‌ها برای گرفتن روزه سختی زیادی کشیده بودند و گرسنگی و تشنگی فشار زیادی به آنها آورده بود، اما برای گرفتن افطاری خود پیش‌قدم نمی‌شدند، می‌نشستند و دائم به همدیگر تعارف می‌کردند و دوست داشتند دوستانشان زودتر از آنها افطار کنند. گاهی بچه‌ها موقع افطار اشک شوق می‌ریختند و این اشک از سر شوق بود که توانسته بودند روزه آن روز را کامل گرفته و به افطار برسانند.


جبهه و یوم‌القدر

برای رزمندگان اسلام ارزش همه روزهای ماه رمضان با روزه‌ها و راز و نیازهایش یک طرف و شب‌های احیا یک طرف دیگر؛ صفایی که شب‌های احیای جبهه‌ها داشت، قابل وصف نیست. خیلی از بچه‌ها حاجتشان را در این شب‌ها می‌گرفتند. هنگام خواندن دعای جوشن کبیر و دعاهای دیگر، گویی که وداع آخرشان باشد به چهرۀ همدیگر نگاه می‌کردند و با ناله و آه و اشک فراوان دست‌هایشان را دور گردن هم می‌انداختند و چفیه‌هایشان را روی دست قرار می‌دادند و دست به دعا می‌بردند.

سختی‌های روزه‌داری و توکل

تمام رمضان‌های جبهه‌های جنگ در ایام گرما به خصوص در تیر و مرداد ماه بود. تحمل تشنگی برای رزمندگان روزه‌دار سخت بود. هوای گرم، کم آبی، باد گرم، سنگرهای نمور، پشه‌ها، آتش خمپاره و گلوله‌های توپ مزید بر سختی بود؛ با وجود این رزمندگان با قدرت لایزل الهی و توکل و ایمان بالایی که داشتند از ارزش‌های اسلامی و امام امت و خاک وطن دفاع نمودند و همه ناملایمات را تحمل کردند.

پاتک‌های سنگین دشمن در ماه رمضان

عراقی‌ها هم در ماه مبارک رمضان پاتک‌های سنگین به رزمندگان می‌زدند. آنها می‌دانستند که رزمندگان در این ماه روزه می‌گیرند، بیشتر آتش می‌ریختند و پاتک می‌زدند و با خود فکر می‌کردند حالا که رزمندگان در آن گرمای طاقت‌فرسا روزه هستند قطعاً از نظر جسمی و روحی دچار مشکل هستند و مثل قبل نمی‌توانند دفاع کنند غافل از اینکه خداوند با صابرین است و چند برابر نیرو به رزمندگان می‌داد و آنها بدون اینکه کمبودی را احساس کنند با تمام وجود می‌جنگیدند.
رزمندگان ما به علت کمبود تجهیزات به سختی می‌جنگیدند و شرایط سختی را تحمل می‌کردند، گاهی می‌شد که در زمان افطار هم چیزی برای خوردن نبود. بار جنگ هم بیشتر بر دوش بسیجی‌ها بود که آنها هم با دلشان می‌آمدند، آنها فقط به خاطر عشق معنوی حاکم در جبهه‌ها بود که مشکلات را تحمل می‌کردند.

دفاع مقدس همه‌اش ماه رمضان بود

اگر يك ماه سال، ماه رمضان نام گرفته است در طول دوران هشت سال جنگ تحميلي هر 12 ماه از سال ماه رمضان بود چون که رزمندگان براي آنكه بتوانند در مقابل دشمن بعثي مبارزه كنند به تمام توصيه‌هايي كه در اين ماه شده است در طول سال در جبهه عمل مي‌كردند. در طول جنگ تحميلي شهيدان فراواني به چشم مي‌خوردند كه بيشتر از آنكه قرآن را قرائت كنند بر روي آيات آن فكر و تأمل مي‌كردند. همچنين برخي از شهيدان و رزمندگان در آن سال‌هاي طلايي صبح زود قبل از سپيده‌دم و اذان از خواب بيدار مي‌شدند و با خداي خودشان راز و نياز مي‌‌كردند. آنها همان كساني بودند كه در ماه‌هاي رمضان و در گرماي سخت جنوب روزه مي‌گرفتند. توجه داشتن به اين آداب اسلامي باعث مي‌شد كه رزمندگان بتوانند شرايط دشوار جنگي را تحمل كنند و در مقابل دشمن از ميهن و اسلام دفاع كنند.


توصیۀ شهدا به روزه‌داری

شهدا در وصیتنامه خود به کلیدواژگان مرتبط با «روزه» و «روزه داری» زیاد اشاره کرده‌اند رزمندگان زیادی در دوران دفاع مقدس در ماه مبارک رمضان به شهادت رسیده‌اند؛ عملیات رمضان، در تیرماه ۱۳۶۱ مصادف با ۲۱ رمضان مقارن با شهادت مولای متقیان علی(ع) آغاز شد و تعدادی از شهدای روزه‌دار در این عملیات به شهادت رسیدند.
ماه مبارک رمضان در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، جلوه‌های زیبای ایثار و مقاومت را به نمایش گذاشت. شهادت زیباست و اگر در شرایط خاصی اتفاق بیفتد قطعاً زیباتر و دلنشین‌‌تر می‌شود. تصور کنید برخی از شهدای ما با زبان روزه و در حال نماز به لقاءالله پیوستند و چه سعادتی است که انسان‌ها اینگونه به دیدار حق تعالی بشتابند. جای رشک و غبطه دارد که این شهدا با زبان روزه به لقاءالله پیوستند.

اسارت و رمضان

نوع رفتار ما با اسرای عراقی با نوع رفتار آن‌ها با رزمندگانی که اسیر می‌شدند تفاوت بسیاری داشت و از آنجا که در دین اسلام آمده که با اسیر باید مدارا کرد و حتی از غذای خود باید به او نیز بدهیم و از طرفی امام خمینی(ره) تأکید داشتند تا با آن‌ها بد رفتار نشود، لذا رفتار ما با اسرای عراقی خیلی خوب بود و این موضوع را خود عراقی‌هایی که بعد‌ها با اسرای ایرانی تبادل شدند نیز اذعان کردند. این در حالی است که رفتار عراقی‌ها با اسرای ما آنقدر بد بود که حتی صدای سازمان‌های بین‌المللی را هم درآورد.

عراقی‌ها آمار برخی از اسرای ایرانی را به نمایندگان صلیب سرخ جهانی اعلام نمی‌کردند و به همین جهت هر آزاری که می‌خواستند به اسرای ایرانی می‌رساندند. در ماه مبارک رمضان هم اگر می‌فهمیدند که رزمند‌ه‌ای روزه گرفته است، بدترین رفتار‌ها را با او انجام می‌دادند و از همان اول ورود به اردوگاه به آنها اعلام می‌کردند که نماز خواندن و روزه گرفتن جرام است؛ بنابراین اسرا به ‌طور مخفیانه روزه می‌گرفتند و اندک غذایی هم که به آنها می‌دادند برای افطار نگه می‌داشتند و بعضاً پیش می‌آمد که بچه‌ها بدون افطار کردن روز بعد را نیز روزه می‌گرفتند. مشکلات و سختی‌های بسیاری در اردوگاه بود، اما هیچ کدام از مشکلات منجر به این نمی‌شد که بچه‌ها از یاد خدا و روزه گرفتن غافل شوند.

حرف آخر

ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای ترویج فرهنگ دفاع مقدس در جامعه است و همه ما که امروز در کمال آرامش روزه می‌گیریم و به راز و نیاز با خدا می‌پردازیم، مدیون رشادت‌ها و فداکاری‌های رزمندگان در دوران جنگ هستیم؛ چرا که اگر ازخودگذشتگی‌های رزمندگان نبود، معلوم نبود که اکنون امنیت کشورمان در چه وضعیتی قرار داشت. از آنجا که مهم‌ترین شاخصه و ویژگی رزمندگان در آن دوران معنویت، ایمان به خدا، فداکاری و میل به شهادت بود، لذا وقتی ماه مبارک رمضان فرا می‌رسید، با اینکه مناطق جنگی جزء مناطق گرم کشور محسوب می‌شد، ولی رزمندگان، تمام تلاش خود را می‌کردند تا از روزه رفتن و راز و نیاز با خدای یگانه جا نمانند.

عملیات‌های رمضان، بیت‌المقدس و رقابیه در ماه مبارک رمضان انجام شد که اتفاقاً با رشادت‌های رزمندگان نتایج مثبتی را نیز به همراه داشت. به گفته اکثر افرادی که دوران دفاع مقدس را درک کردند، جبهه‌ها در دوران جنگ حال و هوای خاصی داشت و میل رزمندگان به شهادت از روز‌های دیگر بیشتر می‌شد، چراکه بسیاری از رزمندگان قصد داشتند که مانند امام حسین (ع) با لب تشنه به شهادت برسند.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده