نغمه «اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ» با دلهای شکسته در ماه رمضان

به گزارش نوید شاهد ایلام؛ یکی از سربازان عراقی نگهبان اردوگاه، فردی شیعه مذهب و تا حدودی مقید بود. در یکی از روزهای آغازین اسارتم بود که داخل آسایشگاه شد و بلافاصله پرسید: چند نفر از اسرا روزه گرفته‌اند؟ یکی از پیرمردهای به اسارت درآمده که اهل کرمانشاه بود در جوابش گفت: ما هنوز روزه نگرفته‌ایم!! سرباز عراقی پرسید: چرا؟ پیرمرد کرمانشاهی که مؤمن و اهل عبادت بود جواب داد: آخر چون ما هنوز قصد ده روز نکرده‌ایم!!! منظور پیرمرد این بود که، ما منتظریم به همین زودی به ایران برگردیم و شاید در این خلال روزه ما به اشکال شرعی بر بخورد!!!

سرباز عراقی که به زبان فارسی آشنایی داشت با شنیدن گفته‌های آن پیرمرد خنده‌اش گرفت!!! سایر اسرا هم خندیدند، سرباز عراقی ادامه داد: نه معطّل نکنید، قصد ده روز کنید و روزه تان را به جا بیاورید. این واکنش برای ما اسرا زیاد هم دور از ذهن نبود، چون آن موقع هنوز مدتی از جنگ نگذشته بود و آن پیرمرد به امید اینکه شاید ما اسرا را به ایران برگردانند این گونه وانمود کرد. غافل از اینکه بعد از سپری شدن ماه مبارک رمضان آن سال، من و آن پیرمرد و سایر اسرای هم آسایشگاهی در کشور عراق 8 سال تمام قصد غربت کردیم و اسرا با دست‌های دردمند و دلهای شکسته شان نغمه «اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ» را مرور می کردند.

منبع: پرونده فرهنگی آزادگان