خاطرات والدین شهدا؛
شهیدان «فریده و معصومه شیخی» دو خواهر شهید که با زبان روزه بهمن ماه 1374 در منطقه مرزی امیرآباد بر اثر برخورد با مین های به جای مانده از جنگ تحمیلی به درجه رفیع شهادت نایل آمدند. مادر شهیدان شیخی با حسرت می گوید: همدم روزهای تلخ و شیرینم بودند. قسمتم این طوری بود که هر دو با هم آسمانی شوند و من در حسرت دوریشان بسوزم.

به گزارش نوید شاهد ایلام؛ شهیدان فریده متولد 1361 و معصومه متولد 1368 فرزند محمود در یک خانواده کاملاً مذهبی و مؤمن در منطقه عشایری در شهرستان ملکشاهی دیده به جهان گشوند. چون خانواده کوچرو بودند و دائماً درحال قشلاق و ییلاق، بهمن ماه 1374 در منطقه گرمسیری امیرآباد که زمان جنگ تحمیلی محل استقرار ارتش بود، هر دو خواهر با زبان روزه با فاصله کمی از سیاه چادری که محل اسکان خانواده بود بر اثر برخورد با مین های به جای مانده از جنگ تحمیلی به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.

بخشی از صحبت های پدر و مادر شهید:

پدر شهید:

دخترانم مؤدب و مهربان بودند، بسیار به خواندن نماز و عبادت اهمیت می دادند و وقتی خواهر بزرگتر نماز و روزه می گرفت، خواهر کوچکترش هم شانه به شانه خواهرش نماز می خواند.
وقتی دام ها را برای چرا به کوه های اطراف می بردم برایم غذا و چای می آوردند. دختران دوست داشتنی و مهربان بودند، وقتی به شهر می رفتم هر انچه که دوست داشتند برایشان می آوردم.

مادر می گوید:

هر روز بیشتر از دیروز نبودشان را احساس می کنم و دلتنگشان می شوم، روزی چند بار برایشان گریه می کنم. همدم روزهای تلخ و شیرینم بودند.قسمت شان این طوری بود هر دو با هم آسمانی شوند و من در حسرت دوریشان بسوزم. خداوند روحشان را شاد کند.

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده