گفتگو با رسول شادمانی سردبیر خبرگزاری دفاع مقدس:
آقازاده ای نجیب و بی ادعا در کسوت خبرنگاری/ شهید «فرشته افشردی» با کارنامه‌ای درخشان و نامی پنهان
فرزند عالی‌ترین مقام نظامی کشور بود، اما نه امتیازی خواست، نه توقعی داشت. با مترو می‌آمد، با اتوبوس می‌رفت، و با فروتنی و بی‌ادعایی، کارش را عاشقانه انجام می‌داد. روز خبرنگار، فرصتی است برای بازخوانی زندگی دختری که در سکوت کار کرد و در اوج گمنامی، به آسمان پر کشید. در ادامه گفتگوی خبرنگار نوید شاهد با رسول شادمانی سردبیر خبرگزاری دفاع مقدس را میخوانید.
به گزارش خبرنگار نوید شاهد؛ فرشته باقری، خبرنگاری جوان، مؤمن و بی‌ادعا، در جنگ ۱۲ روزه مظلومانه به شهادت رسید؛ آن هم نه تنها، بلکه در کنار مادر و پدرش سرلشکر شهید محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح. نام و نشان پدر برایش تکیه‌گاه نبود، بلکه مسئولیت و بار سنگینی بود که با افتادگی و تعهد به دوش کشید. او با فروتنی، صمیمیت، اخلاق و سخت‌کوشی، به الگوی واقعی برای خبرنگاران جوان و فرزندان مسئولان کشور تبدیل شد. آنچه در ادامه میخوانید، گفت‌وگوی خبرنگار نوید شاهد با آقای شادمانی، سردبیر خبرگزاری دفاع مقدس، درباره ویژگی‌ها و منش این شهید گرانقدر است.
رسول شادمانی در گفت‌وگو با خبرنگار نوید شاهد درباره شخصیت و منش شهیده فرشته باقری گفت: وقتی درباره فرشته باقری صحبت می‌کنیم، باید این نکته مهم را در نظر بگیریم که او فرزند عالی‌ترین مقام نظامی کشور بود، اما در عین حال، کوچک‌ترین نشانی از امتیازطلبی، فخر فروشی یا تکیه به نام پدر در رفتار او دیده نمی‌شد.
وی افزود: ایشان به‌معنای واقعی کلمه یک «آقازاده» بود، اما نه از آن جنس که این واژه در ذهن عموم مردم تداعی می‌کند؛ بلکه برعکس، آقازادگی برایش نه امتیاز، که بار بود. بار سنگینی که با تواضع، فروتنی و بی‌پیرایگی آن را به دوش می‌کشید.
شادمانی درباره آغاز همکاری فرشته باقری با خبرگزاری دفاع مقدس اظهار داشت: در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۸، سرلشکر باقری دخترشان را که دانش‌آموخته رشته ارتباطات از دانشگاه علامه طباطبایی بود، به ما معرفی کردند. این معرفی اصلاً از جنس سفارش یا تحمیل نبود. حتی خود پدرشان تأکید داشتند که اگر ایشان صلاحیت لازم را نداشتند، استخدام نشوند.
وی ادامه داد: جلسه اولی که خانم باقری برای مصاحبه آمدند، چون مسیر خبرگزاری را نمی‌شناختند، همراه پدرشان بودند. اما بعد از آن، تمام رفت‌وآمدهای ایشان با وسایل حمل‌ونقل عمومی مثل مترو و اتوبوس انجام می‌شد. این موضوع باعث نگرانی مدیریت وقت شد و موضوع را با دفتر سرلشکر باقری مطرح کردیم، اما آن‌ها گفتند: هیچ جای نگرانی نیست.
شادمانی با تأکید بر منش اخلاقی شهید باقری گفت: فرهنگ ما این‌گونه است که وقتی کسی از دنیا می‌رود، چهره‌ای زیبا از او ترسیم می‌کنند. اما در مورد خانم باقری باید بگویم که همه این صفات نیک، در زمان حیاتشان هم مشهود بود. ایشان واقعاً سراپا اخلاق، ادب، انضباط و مسئولیت‌پذیری بودند.
وی افزود: با اینکه تحصیلات مرتبط با خبرنگاری داشتند، اما تجربه عملی نداشتند. با این حال، در مدت کوتاهی چنان پیشرفت کردند که به خبرنگاری حرفه‌ای و تأثیرگذار تبدیل شدند. در بسیاری از مأموریت‌های میدانی همراه تیم خبری ما حضور داشتند.
سردبیر خبرگزاری دفاع مقدس با اشاره به بی‌ادعایی این خبرنگار شهید گفت: بارها پیش آمد که هنگام ورود به مراسم‌ها، به‌دلیل ناآشنا بودن چهره‌اش، مانع ورودش می‌شدند. همکاران پیشنهاد می‌دادند خودش را معرفی کند، اما ایشان حتی در چنین مواردی هم هرگز به نام خانوادگی یا موقعیت پدرش اشاره نمی‌کرد. این نکته را همه همکاران تأیید می‌کنند.
وی با اشاره به حس عدالت‌طلبی و انصاف شهید باقری اظهار داشت: هر بار که می‌خواستیم امتیازی برای ایشان در نظر بگیریم، نخستین پرسششان این بود که آیا این امتیاز شامل همه همکاران هم می‌شود یا فقط ویژه ایشان است؟ اگر امتیاز عمومی نبود، با صراحت می‌گفتند که تمایلی به استفاده از آن ندارند.
شادمانی همچنین گفت: از روز اول حضور ایشان تا آخرین روز، هیچ‌گاه یادم نمی‌آید خودش را با فامیلی واقعی‌اش معرفی کرده باشد. حتی فامیلی «افشردی» را برای خود انتخاب کرده بود تا کسی متوجه نسبت خانوادگی‌اش نشود.
وی افزود: بارها پیش آمد که فرماندهان نظامی هنگام بازدید از خبرگزاری، ایشان را می شناختند و قصد داشتند با او گفت‌وگو کنند، اما خانم باقری طوری موقعیت را مدیریت می‌کرد که نسبتش آشکار نشود. این درجه از فروتنی و خودداری واقعاً نادر است.
شادمانی با اشاره به روزهای پایانی حضور شهید باقری در خبرگزاری گفت: روز چهارشنبه‌ای بود، هفته بعدش عید غدیر بود. شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی نشست خبری داشت و ایشان برای این برنامه آفیش شده بود. پس از انجام مأموریت، گزارش را تحویل داد و حدود ساعت ۲ برای دو ساعت مرخصی ساعتی درخواست کرد. این آخرین حضورش در خبرگزاری بود.
وی ادامه داد: همان روزها بود که در جریان جنگ ۱۲ روزه، به‌همراه پدر و مادرش به شهادت رسید. شهادتی مظلومانه، اما در اوج عزت و بی‌ادعایی؛ درست همان‌طور که زیست.
شادمانی در پایان گفت: فرشته باقری، الگویی نادر از نسل جوان بود. او نماینده واقعی سیره علوی در رفتار رسانه‌ای و اخلاق حرفه‌ای بود. در فضایی که گاهی نام‌ها سنگین‌تر از کارنامه‌ها هستند، او با کارنامه‌ای درخشان و نامی پنهان، به بلندای آسمان پر کشید. معرفی این الگو، وظیفه رسانه‌هاست.
انتهای پیام / آ
