قطعات اصلی تیربار را با بدنی مجروح به خاکریز دوم رساند
به گزارش نوید شاهد ایلام؛ شهید محمدعلی سرخی سال 1338 در خانواده ای متدین در روستای سربیشه از توابع شهرستان دهلران دیده به جهان گشود. از همان دوران کودکی انسانی مؤدب و مهربان بود و در کارهای کشاورزی به یاری پدرش شتافت. در دوران پر شکوه انقلاب، با شروع مبارزات مردم علیه رژیم طاغوت، وی همگام با دوستان در تظاهرات ها شرکت می نمود.
دوره درخشان ترین دوران زندگی این شهید خدمت در بسیج است زیرا در طول این دوران به تذهیب نفس و پرورش روحیه دینی و معنوی خود می پرداخت و در دوران دفاع مقدس در عملیات های بسیاری شرکت کرد تا اینکه سرانجام بر اثر اصابت ترکش بمب در دهمین روز از مردادماه 1361 در شهرستان دهلران به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
شجاعت و غیرت شهید محمدعلی سرخی
سید سعد سجادی همرزم شهید سرخی با ذکر خاطره ای از شجاعت های شهید می گوید: عبداله از نیروهای فعال و مخلص در سپاه ناحیه دهلران بود در سال 60 نیروهای بسیجی و سپاهی دهلران از جمله شهید سرخی به منطقه بیات دهلران رفتیم با حداقل امکانات و در اوج مظلومیت در برابر دشمن ایستادگی کردیم در آن زمان ما یک قبضه تیربار داشتیم که در اختیار شهید محمد علی سرخی و نیروی کمکی اش به نام برادر بلبل زبان بود که در خاکریز اول و خط اول ما قرار داشتند.
قرار بود که عراقی‌ها ساعت 2 بامداد به ما حمله کنند که با عنایت الهی و اختلاف نظر بین خودشان حمله به ما به ساعت 5 بامداد به تأخیر افتاده بود که درست موقع نماز صبح بود. شهید امینیان در سنگر کنار محل استقرار تیربار بود که متوجه حضور کماندوهای عراقی می شود و شروع به تیراندازی می کنند، شهید سرخی و کمک ایشان با دلاوری و پایمردی مثال زدنی نیروهای بعثی را با تیراندازی مداوم زمین گیر کردند که در همین حین کمک، وی به شهادت می رسد و شهید سرخی از ناحیه کتف مجروح می شود ولی برای اینکه مبادا تیربار مورد استفاده عراقی ها قرار گیرد، با بدن مجروح قطعات اصلی تیربار از جمله قطعه تپانچه ای شکل را همراهش به خاکریز دوم رساند.
