پشتیبان ولایت فقیه باشید تا در گرداب جهالت غرق نشوید
به گزارش نوید شاهد ایلام؛ شهید «رحمت اله ابراهیمی» اول آذر ماه سال ۱۳۳۹ در خانواده‌های مذهبی در شهرستان مهران دیده به جهان گشود. با توجه به کمبود امکانات تحصیلی با سعی و تلاش خود خواندن و نوشتن و تلاوت قرآن را به درستی فرا گرفته بود. سال ۱۳۶۰ داوطلبانه عازم جبهه‌های حق علیه باطل گردید و مدتی که در جبهه بود جانانه از کیان مملکت خویش دفاع می‌کرد. در سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد. وی عاقبت نوزدهم دی ماه ۱۳۷۰ بر اثر برخورد با مین به جای مانده از جنگ تحمیلی در مهران به شهادت رسید. کسی که سال‌ها در جبهه آرزوی شهادت را داشت، بالاخره به آرزویش رسید. از این شهید گرانقدر سه فرزند به یادگار مانده است.
مزار این شهید گرانقدر در جوار امامزاده علی صالح (ع) قرار دارد.
متن مناجات نامه و وصیت نامه شهید:
مناجات شهید
پشتیبان ولایت فقیه باشید که در گرداب جهالت غرق نشوید
بارالها تو شاهدى که این چندمین بار است که قلم ناتوان در دست گرفته و وصیت نامه مى‌نویسم ولى تاکنون لیاقت وصال تو را نداشتم. این دفعه هم وصیت نامه مى‌نویسم که شاید لیاقت پیدا کرده باشم و این تن ناچیزم را به بهایى بس پر ارزش یعنى قرب تو میفروشم.
مولاى من قلم ناتوان، دست لرزان، دل گریان، نمى توانم آنچه را در درون دارم به تحریر در بیاورم (یا سیدى و ربى من لى غیرک)
خدایا تو شاهدى که به جز تو کسى را ندارم پس تو اى مهربانترین مهربانان گناهانم را ببخش و قلم عفو بر روى جرایم اعمالم بکش.
خدایا به گذشته خود فکر مى کنم راه روشنى ندارم جز معصیت و ظلم به نفس خودم، پس خدایا تنها راه سعادتم را شهادت مى بینم پس مرا بپذیر و عروس خوشبختى را که همانا شهادت است نصیبم گردان.
امام را تنها نگذارید
اما سخنى کوتاه با مردم شریف ایران: همانطوریکه براى هر فردى لازم است که وصیت نامه‌اى داشته باشد، من هم این چند کلام را به شما‌ها توصیه مى‌کنم هر چند که من لیاقت ندارم که شما‌ها را توصیه کنم ولى به خودم اجازه سکوت نمى‌دهم.
اى مردم شریف و قهرمان‌پرور امامتان را تنها نگذارید و تاریخ را تکرار نکنید مبادا خداى ناکرده مانند اهل کوفه شوید و امام را تنها بگذارید.
پشتیبان ولایت فقیه که همان ولایت على (ع) است باشید که در گرداب جهالت غرق نشوید.
زمانى بود که ما مى‌گفتیم اى کاش در زمان امام حسین (ع) مى بودیم و جان را فدا مى‌کردیم ولى این همان زمان است که خداوند بر ما منت نهاده و کربلایى و حسینى را براى امتحان ما درست کرده که تا چه حد ما صادق بودیم و در این موقعیت باید انسان دقت کند که اشتباه نرود.
خطاب به والدین
پدر و مادر مهربانم در زمان زندگى فرزند خوبى نبودم آنطور که شما به وجود من فخر بورزید، ولى خوشحال باشید با رفتنم از دنیا، شهادتم باعث فخر و مباهات شما شود و، چون شما را در مقابل على و زهرا و ائمه و خانواده شهدا سربلند کردم، حلالم کنید و مرا ببخشید. می‌دانم که هر کسى جوانى را از دست بدهد ناراحت مى شود شما‌ها هم حق دارید ناراحت شوید ولى نه از حد فزون گردد.
نکند خداى ناکرده مرگ من موجب گناهى بر شما شود یعنى بى‌صبرى و بیقرارى، چون صبر به منزله سر ایمان است پس اگر بى تابى کنید ایمان تان را پایمال کرده‌اید.
اما برادران و خواهران و دوستان و اقوامم مرا حلال کنید و براى من طلب آمرزش کنید و هرگونه خوبى و بدى را از من دیده‌اید نادیده گرفته و مرا ببخشید.
هر کسى روح مرا با فاتحه‌اى شاد کند ایزد خاطرش از معرفت آباد کن
وصیت به همسر
و، اما همسر عزیزم مهرت را حلالم کن. آنطور که باید براى شما شریک زندگى خوبى نبودم ولى آخرین خواسته‌ام را به مرحله اجرا بگذار و با حفظ حجاب صبر و شکیبایى بر مصیبت، راه مرا یارى بخش.
جهت دریافت فایل اصلی کلیک کنید
انتهای پیام/
