نويد شاهد - شهید «جوهر مرادی» از جمله شهداي اوايل دفاع مقدس است كه در آبان ماه 1359 به درجه رفيع شهادت نايل آمد. وي در قسمتي از وصيت نامه خود چنين مي نويسد: «در این مدت انقلاب و در طول نهضت به خاطر تو از همه چیز گذشتم و جز به رضای تو فکر نکردم. همه‌ سلاح‌ و مهمات پاسگاه و دولت و هرچه در اختیارم بود چون تربت مقدس از آن نگهداری کردم و هیچ گاه استفاده‌ شخصی نکرده‌ام.». نويد شاهد ايلام شما را دعوت به مطالعه ادامه اين وصيت نامه مي كند.

به گزارش نويد شاهد ايلام؛ شهید جوهر مرادی فرزند بساط نهم فروردین ماه 1317 در شهرستان ایوان از توابع استان ایلام دیده به جهان گشود .  او از همان دوران کودکی دارای سیمایی نورانی بود و اخلاقی بسیار زیبا داشت. دو چیز در زندگیش اصلاً مفهومی نداشت، یکی ترس و دیگر مادیات. آن قدر شجاع بود که در زمان طاغوت در بخش کوچک ایوان به کرات مخالفت خود را با رژیم شاه نشان داد. وی اولین معلم قرآن و مروّج اسلام در ایوان بود.

شهيد مرادي، انسانی نواندیش و طراح و خلاق بود؛ طوری که استانداری ایلام همواره از طرح ها و پیشنهاداتش استفاده می کرد. در مبارزات انقلاب، رهبری جوانان و مردم ایوان را به عهده داشت و از طرف ساواک تحت تعقیب قرار گرفت. اما قبل از آن که ساواک او را دستگیر کند، مرادی به خوزستان رفت و پس از چندی دوباره به ایوان مراجعت نمود. وی پس از پیروزی انقلاب مسئولیت های مختلفی هم چون (مسئولیت کمیته، ژاندارمری، بخشداری و غیره) را به عهده داشت. پس از مدتی مسئولیت جهادسازندگی را به عهده گرفت و شب و روز فعالیت می کرد.

وی هنگامی که جنگ شروع شد، به عنوان سرپرست بسیج ایوان منصوب شد. این شیفته  ولایت دایماً در تکاپو بود تا این که مانند حضرت سیدالشهدا (ع) در روز تاسوعا بعد از غسل شهادت به جبهه ی سومار رفت و در آن جا پس از ارشاد و روشنگری به یارانش گفت: «امشب شب عاشوار است و من عازم نبرد هستم چنان چه مایلید، بسم الله، با من بیایید!»

وی سرانجام در بیست و هشتم آبان ماه 1359 در منطقه سارات سومار در حین درگیری با نیروهای بعثی عراق به شهادت رسید. مزار این شهید گرانقدر در گلزار شهدای امامزاده حاجی حاضر(ع)شهرستان ایوان قرار دارد. از وي چهار فرزند به یادگار مانده است.



فرازی از وصیت‌نامه شهید والامقام جوهر مرادی:


«ای کسانی که بعد از مرگ من که انشاءالله شهادت خواهد بود زنده‌اید، دفترچه‌ یادداشت مرا به دقت مطالعه کنید.

خدایا، در این مدت انقلاب و در طول نهضت به خاطر تو از همه چیز گذشتم و جز به رضای تو فکر نکردم. همه‌ سلاح‌ و مهمات پاسگاه و دولت و هرچه در اختیارم بود چون تربت مقدس از آن نگهداری کردم و هیچ گاه استفاده‌ شخصی نکرده‌ام.

خدایا نمی‌خواهم رنج و خون دلی را که به خاطر تو متحمل شده‌ام را شرح دهم، تنها خوشحالم که با سربلندی به پیشگاه عدالت تو می‌آیم؛ به کسی بدهکار نیستم و طلبکاری‌هایم را نیز یادداشت کرده‌ام و خدا را شاهد می‌گیرم از بیت‌المال و امانت و هرگونه وجهی که متعلق به شخص خودم بوده نه کم و نه زیاد دخل و تصرف نکردم و اگر وجهی در اختیارم بوده به مصارف شرعی رسانیده و آنچه از خودم داده‌ام بین خودم و خدایم بوده است.»

برادران و خواهران گرامی و خانواده عزیزم، قرائت قرآن و نماز سر وقت هیچ وقت فراموش نشود ، در مجالس دعا شرکت داشته باشید که هم مایه عزت دنیا و هم سعادت اخروی است.

در هر کاری فقط رضای خداوند را در نظر داشته باشید که تنها خداوند است که بلاها را دفع می کند و به عزت می رساند.

منبع: اداره اسناد و انتشارات، پرونده فرهنگي شهدا
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده