ای اشک روان در شب آدینه ی مادر!

نوید شاهد ایلام

ای تلخ ترین حادثه در سینه ی مادر
ای اشک روان در شب آدینه ی مادر

از گریه ی طفلت همه ی حنجره ها سوخت
آلاله ی جان در قفس پنجره ها سوخت

رفتی که نشان آوری از قافله ی خون
 رفتی که خبر آوری از آتش مجنون

رفتی تو ولی بر شرری سرخ نشستی
پروانه ی جان را به سر شعله ببستی

رفتی به هم آغوشی دریای خدایت
ای باور باران ! همه دل ها به فدایت

ای باور باران ! دل این قافله تنگ است
خاموشی این قاب پر از ناله ی جنگ است

هرچند که این قافله در خاک نشسته است
پیوند تو ای باور باران ! نگسسته است

پیوند تو نور است گسستن نشناسد
تفسیر عبور است نشستن نشناسد

ای شمع فرو خفته به دامان دل خاک !
از نور تو ،خورشید دمیده است به افلاک

پیشانی ات ای مرد گره بسته به سربند
اینک بگُشا رمز دل از چهره ی دلبند
 
اینک بگشا رمز، که جانم به خود آید
با این دل خاموش زبانم به خود آید

این قاب سکوت است ، و یا ناله و فریاد؟
آهنگ جنون است ، ویا تیشه ی فرهاد؟

من سوخته ی یک نفس از یاد تو هستم
اینک بگُشا رمز که فریاد تو هستم

#محمد_مقدم