نوید شاهد - دلنوشته ای که در زیر از نگاه پر مهر مخاطبان عزیز می گذرد دلتنگی اربعین امسال از نگاه یک شهروند مهرانی است که چندین سال است با عشق پذیرای زائران کربلای حسین بوده اند اما امسال به خاطر شرایط خاص این توفیق خدمت رسانی ندارند.


دلنوشته/ دلتنگی اربعین امسال از طرف یک شهروند مهرانی


به گزارش نوید شاهد ایلام، کم کم صدای اربعین به گوش می رسد، کم کم تاریخ به ۱۷ مهر می رسد  ولی افسوس که: شهر من مهران آرام و خلوت و ساکت است و صدایی از  شلوغی و شور و شعور و هیجان دیده نمی شود.صدای برپایی موکب های صلواتی و تریلی های حمل موکب  نمی آید.

آقا ببخشید آدرس  پارکینگ اربعین  کجاست؟ پایانه برکت ، میدان فانوس ، میدان امام ، پل زائر کجاست و.... دیگر از این صدا ها به گوش نمی رسد!

صدای اسكان و پاركينگ صلواتي و  واكسي صلواتي و دوخت و دوز صلواتي و ماشين هاي صلواتي  به گوش نمی رسد .
شهر من مهران  تو پایتخت خادمی میلیون ها زائر بودی  چطور با این مصیبت و غم از دست دادن میزبانی می خواهی کنار بیایم!

 
چطور باور کنم که مهرانم امسال خالی از زائر باشد. و این تصور  چه سخت و ناگوار است.
شهر من بی اربعین و بی زائر  چه دلگیر و غم انگیزی!
 
چطور باور کنم شهر از بچه های یگان ویژه و پلیس راه  و اورژانس و هلال احمر  و سپاه و ... خالی باشد
چطور باور کنم جاده پل زائر و جاده شرکت نفت تا پایانه مرز خالی از تردد باشد
  آن همه اتوبوس، آمبولانس و  کامیون و موتور چرا دیگر نیستند!

  آن همه دست فروش الان  کجا  روزی می گیرند
 چرا خودروهای غیر پلاک ۹۸ در شهر نمی چرخند
 چرا خبری از گذرنامه و ویزا نیست
چرا صدای مداحی و پذیرایی موکب ها به گوش نمیرسد
چرا کسی دیگه غذای نذری در مرز توزیع نمی کنه،
چرا کسی دنبال جای پارک نمی گرده .
چرا کسی دیگه دنبال کوله پشتی و کفش پیاده روی نمی گردد
 چرا دیگر زائری زنگ نمی زنه!


چرا بلوار کربلای یک خلوته و طرح ترافیک نداره
، چرا کسی در تکاپوی مهیا کردن پارکینگ نیست
و چرا چرا چرا ...

 دلتنگ آن صدای مداحی که زمزمه می کرد : مجنون و ساده  هم پای جاده  /از مرز مهران باز میام پای پیاده .
دلتنگ مداحی : قدم قدم با یک عَلم ایشاله اربعین میام سمت حرم
و یا دلتنگ مداحی حاج مطیعی که میگه کنار قدم های جابر سوی نینوا رهسپاریم ...

دلتنگ خاطرات پیاده روی سال گذشته از عمود ۱ تا ۱۴۵۲
دلتنگ صفا و برکت و دعای خیر زائران
دلتنگ چای عراقی ...
 چه آه و افسوس درد ناکی است! مهرانی باشی و تا حالا سوی کربلا پیاده راهی نشده باشی
....چه کنم با  غم فراق دوری از حسین .

چه کنم با آرزوی  یک ساله رسیدن اربعین  و شروع سفر عشق .
 تاوان کدام گناه را می پردازیم که آرزوی دیدن حسین را به دلمان گذاشت
  و چه باید کرد جز صبر و آه و گریه و تبعیت و تسلیم شدن در برابر این  فراق  جانسوز.

 دلخوشیم به اینکه اگر از کربلای حسین دوریم باز به کربلای ایران نزدیکیم . فاصله ای نیست بین ما و یادمان شهدای قلاویزان و در این ایام دفاع مقدس و اربعین میهمان شهدا باشیم .
و بگوییم  شهدا چگونه نام رسول خاتم را بر زبان رانديد كه امروز نيز صداي ملكوتي شما و صلوات بر رسالت همچنان سرزمين آلاله ها را عطرآگين نموده بي شك شما بوديد كه مسير را هموار كرديد و مهران را به عنوان گذرگاه رهنما شديد.

 مردم مهران اگر چه آن روز بدليل جنگ نابرابر نبودند تا خانه هايشان را به روي رزمندگان باز كنند اما امروز كه به بركت شما و خون پاكتان در سرزمين مهر و مهرباني سكني گزيده اند خانه هايشان را بيت الحسين كرده بودند تا همراه با زوار الحسين ميزبان ارواح مطهر شما نيز باشند
اي كاش باز واسطه شويد و سيدالشهداء را ميهمان شهرم گرداند .

و دلخوشیم به حرف رهبر عزیزمان که فرمودنند از داخل خانه اظهار ارادت کنیم. روز اربعین، همه‌ مردم بنشینند زیارت اربعین را با حال، با توجّه بخوانند و شِکوه کنند پیش امام حسین (علیه السّلام) و بگویند یا سیّدالشّهداء، ما دلمان می خواست بیاییم، نشد، وضع این جوری است تا یک نظری بکنند.


 و در وصف جاماندگان اربعین :  گرچه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم/ بُعد منزل نبود در سفر روحانی
 و امید به اینکه خداوند دیگر به اربعین و جدایی از حسین ما را امتحان نکنه چرا كه من زار زائرنا فقد زارنا ....
و به آقا و مولامان سلام می دهیم :
به تو از دور سلام به سلیمان زمان از طرف مور سلام.

دلتنگی یک شهروند مهرانی
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده