اینجا جای یک شهید است!
به گزارش نوید شاهد ایلام؛ بسیجی «شهید علی حاتمی» سال ۱۳۰۸ در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان دهلران دیده به جهان گشود. سال ۱۳۳۴ خدمت سربازی خود را در کردستان به پایان رسانید در شهرداری مشغول کار شد. در بمباران هوایی شهرستان دهلران در حین وضو گرفتن جهت اقامه نماز ظهر بر اثر بمباران هوائی جنگنده‌های رژیم بعثی عراق در پنجمین روز از خرداد ۱۳۶۴ به درجه شهادت نایل آمد.
خاطره‌ای از شهید علی حاتمی در اذهان خیلی از همشهری‌هایش:
شهید علی حاتمی از کارمندان زحمت کش شهرداری دهلران بود. آن روز شهر تخلیه شده بود و او به اتفاق همکاران خود در شهرداری مشغول کار بودند. در یکی از آن روز‌ها اطلاع دادند که یکی از همشهریان مان به نام کرم قطبیان به درجه رفیع شهادت نائل آمده، قرار است پیکر مبارکشان را به دهلران آورده و در جوار امامزاده محل به خاک بسپارند. شهید علی حاتمی به همراه دوستانش راهی امامزاده محل برای کندن قبر شدند.
بعد از آماده نمودن قبر، به جهت اینکه برآوردی از نظر اندازه میت به عمل آید به بچه‌ها پیشنهاد شد که یکی داخل قبر دراز بکشد تا مشخص شود برای یک نفر لحاظ طول و عرض اندازه است یا نه؟ اما بچه‌ها می‌ترسیدند.
در این حین شهید علی حاتمی گفتند «این که ترس ندارد» و خودش داخل قبر شده دراز کشید و گفت «به به جای راحت و خوبی است» به شوخی گفتیم که فلانی اگر می‌خواهی تا به بچه‌ها بگویم همین جا دفنت کنند وی در جواب گفت «ای بابا اینجا جای یک شهید است ما کی باشیم که در جای یک شهید بخوابیم. اینجور جا‌ها را به ما نمی‌دهند.»
غروب همان روز در امامزاده سید اکبر ماندیم تا پیکر شهید را بیاورند، اما خبر رسید که به جهت مشکلات راه و مسایل امنیتی او را در «زرین آباد» از بخش‌های توابع دهلران به خاک سپرده‌اند بعد از شنیدن موضوع به شهر برگشتیم.
روز بعد در هنگام فریضه نماز ظهر شهید علی حاتمی در زیر یکی از درختان محوطه شهرداری، مشغول نماز بود که شهر مورد هجوم هواپیما‌های بعثی قرار گرفت و او در حالی که در نماز ایستاده بود به شهادت می‌رسد. عاقبت وی را در همان قبری که روز قبل برای شهید قطبیان آماده نموده بودیم و او در آن احساس آرامش می‌کرد در پنجم خردادماه ۱۳۶۴ به خاک سپردیم دیگر همه ما باور کردیم که اینجا جای یک شهید است.
انتهای پیام/
