پدر شهید دکتر «مجید تجن جاری» می‌گوید: «یک روز به من و مادرش گفت ربات ساخته‌ام، می‌خواهم او را ببینید، وقتی ما را به کارگاهش برد، ربات با من سلام علیک کرد، من را می‌شناخت و می‌دانست پدر هستم. از این ساخته پسرم خیلی خوشحال شدم، آنچنان ذوقی داشتم که نمی‌دانستم چه کنم، تنها کاری که کردم این بود که دستانش را بوسیدم و گفتم پسرم، این دستان را بوسید که این علم و نبوغ را خلق می‌کند!»