توشه‌ای از یک جوانِ شهید
شعری زیبا از «بیت اله نوریان» شاعر ایلامی با عنوان « توشه ای از یک جوانِ شهید» را در نوید شاهد ایلام می‌خوانید:
آهای جوونِ دَور و زمونه
یه چیزی میگم یادت بمونه
داداشی منم جوانی بودم
پراز نشاط و توانی بودم
برای تو من خونَمو دادم
زندِگیَمو جونَمو دادم
ماهم یه سرو سامانی داشتیم
رُفَقا و همرهانی داشتیم
دانش آموزِمدرسه بودم
دنبال مشق و هندسه بودم
منم عاشق طبیعت بودم
پیرو آلِ شریعت بودم
داداشی ماهم آرزوداشتیم
دورهمی و گُفتگو داشتیم
دشمن اومدو خونه مو گرفت
بر سرمون ریخت آهن و سرِفت
نه رحم به غنی نه به فقیرکرد!
زن و بچه را همه اسیرکرد!
اگرتو بودی چکار میکردی؟!
جنگ ودفاع یافرارمیکردی؟!
چهل و پنج کشور دشمن ما بود!
وطن پر شد از گلوله و دود!
همگی رفتیم دفاع بکنیم
نرفته بودیم جفا بکنیم!
توتَک وپاتَک کم نزاشته ایم
چه حماسه ها جا گذاشته ایم!
داداش حالا که من زیرخاکم
نگاهی بنداز به قلبِ چاکم
پیرو راه سرخِ حُسین باش
مطیع امر پیر خُمین باش
بیا به خونم خیانت نکن
گناه و جرم و جنایت نکن
نه ظلم بکن و نه ظلم پذیر باش
نه در نفس خود بند و اسیرب اش
جامانده ی کاروان شهدا ، بیت اله نوریان(ایلیا)
۱۷آبان۱۴۰۰
